ارزیابی زیست تخریب پذیری و زیست سازگاری اسفنج هموستات جراحی حاوی نانوذرات آلوئه ورا در مدل حیوانی رت
Abstract
مقدمه: کنترل خونريزی در ساعات و دقايق اوليه هر عمل جراحی برای پزشکان و دندانپزشکان امری ضروری می باشد. مواد هموستات متنوعی برای تسریع بندآوری خون ارایه شده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی زیست سازگاری و زیست‌تخریب‌پذیری یک اسفنج جدید هموستات جراحی حاوی نانوذرات آلوئه ورا در مدل حيوانی رت بود.
مواد و روش: بدین منظور، جهت انجام این تحقیق تعداد 12 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار خریداری شد. حیوانات به صورت تصادفی به دو گروه 6 تایی تست و کنترل تقسیم شده و هر گروه به 3 زیرگروه سه روزه و 7 روزه و 14 روزه تقسیم گردید. جهت کاشت اسفنج ژلاتینی، حیوانات با داروهای (زایلازین و کتامین) بی‌هوش شدند و یک قطعه 100 میلی گرمی از اسفنج ژلاتینی در زیر پوست در محل برش کارگذاری شد. در گروه رت های کنترل صرفا برش پوست انجام شد و بخیه صورت گرفت. پس از گذشت تعداد روزهای مشخص‌شده، رتها بی‌هوش شدند و علاوه بر اخذ خون، از آنها نمونه بافتی از موضع جراحی حیوان نیز برداشته شد و در فرمالین 10 درصد تثبیت شد. سپس نمونه ها مورد بررسی هیستوپاتولوژیک قرار گرفتند و در نهایت داده های بدست آمده آنالیز آماری شدند.
نتایج: نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر بیانگر آن بود که اسفنج جدید هموستات در هیچ یک از نمونه های مورد بررسی دارای عوارض و اثرات منفی نبود و زیست سازگاری مناسبی داشت. ضمن اینکه در طول 14 روز مطالعه به صورت کامل جذب شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به ویژگی های زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری اسفنج جدید، این ماده را می توان جهت کنترل خونریزی در حین عملهای جراحی یا کشیدن دندان استفاده نمود.