دانش، نگرش و عملکرد پرستاران، دانش و رفتار مادران در رابطه با سقوط کودک بستری در مرکز آموزشی درمانی مردانی آذری، سال1401

Abstract

چکیده مقدمه: بستری شدن کودک در بیمارستان درسراسر جهان برای کودک و خانواده استرس زا می باشد. کودکان به خاطر ویژگی های سنی و ناتوانی در تصمیم گیری و نداشتن درک مناسب از محیط در معرض آسیب های مختلفی در بیمارستان هستند. یکی از مهمترین آسیب هایی که در بیمارستان ها این گروه سنی را تهدید می کند سقوط می باشد که به علت وقوع سقوط های مرتبط با مرحله تکاملی در این سن معمولا نادیده گرفته شده و گزارش نمی شود. از طرفی مادران و پرستاران بعنوان افرادی که بیشترین ارتباط با کودک بستری را دارند. دانش و رفتار آنها در این مورد نتایج موثری در ایمنی کودک خواهد داشت. هدف: این مطالعه با هدف الف) تعیین دانش، نگرش و عملکرد پرستاران و ب) تعیین دانش و رفتار مادران در رابطه با سقوط کودکان بستری انجام گرفت. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه ی توصیفی مقطعی می باشد که با شرکت 163 نفر از مادران و 138 نفر از پرستارانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند از دی ماه سال 1402تا فروردین ماه سال1403 در مرکز آموزشی درمانی مردانی آذری تبریز انجام گرفت. بعد از توضیح اهداف مطالعه و اخذ رضایت آگاهانه از مشارکت کنندگان، پرسشنامه ی دانش، نگرش و عملکرد پرستاران در رابطه با سقوط کودک در اختیار آنها قرار گرفت، پرسشنامه ی دانش و رفتار های مادران در رابطه با سقوط کودک بستری نیز به روش مصاحبه حضوری توسط کمک محقق تکمیل گردید. بعد از جمع آوری، داده ها با نرم افزار spss نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره دانش پرستاران برابر با 71/1±73/11 بود و اغلب آنان دارای دانش در سطح مناسب بودند. همچنین میانگین نمره نگرش پرستاران برابر با 43/5± 94/32 بود که نشان می داد اکثریت آنان دارای نگرش مثبت به موضوع هستند. همچنین عملکرد پرستاران در مورد سقوط از تخت در اکثر موارد در سطح خوب بوده و دارای میانگین 6/10±8/39 بود. پرستاران صبحکار و دارای شیفت ثابت نمره دانش بالاتری نسبت به سایر پرستاران داشتند. نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که بین نگرش پرستاران با وضعیت عملکرد آنان رابطه معنادر و مثبت آماری وجود دارد (001/0>P) و نگرش بالاتر پرستاران باعث بهبود عملکرد آن ها می شود ولی ارتباطی بین دانش با نگرش و عملکرد وجود ندارد. مادران هم بدون توجه به فاکتور های دموگرافیکی سطح دانش نسبتا خوبی داشتند(76/1±82/5) و رفتار مادران نیز با میانگین 56/4±18/23 در سطح نسبتا خوبی قرار داشت که می تواند ناشی از آموخته ها و تجارب قبلی و همچنین آموزش های بدو ورود پرستاران باشد. ارتباط معنادار آماری بین دانش مادران و رفتار مراقبتی آنان یافت نشد (41/0P=). همچنین نتایج مطالعه حاضر نشان داد که داشتن تجربه سقوط فرزند باعث بهبود رفتارهای پیشگیرانه در مادران شده است ولی شرکت در دوره آموزشی تاثیری در نمره دانش و رفتار مادران نداشته است. نتیجه گیری کلی: نتایج مطالعه حاکی از آن بود که میزان دانش، نگرش و عملکرد پرستاران در سطح خوبی قرار داشت، دانش مادران نیز نسبتا خوب بود ولی مادران با برخی از رفتارهای پیشگیرانه سقوط نا آشنا بودند که نیاز به آموزش در این حیطه را نشان می دهد. .