اثرات انفوزیون پروپوفول با و بدون لیدوکائین بر درد و نیاز به داروی سدیشن حین انجام کلانژیوپانکراتوگرافی آندوسکوپی رتروگراد (ERCP )

Abstract

لیدوکائین به دلیل اثر ضد درد احشایی بدون دپرسیون تنفسی و قلبی در دوز توصیه شده، می تواند یک داروی کمکی بسیار امیدوار کننده برای آرام بخشی ERCP باشد. مروری بر متون حاکی از اثرات مفید لیدوکائین وریدی در کاهش شدت درد و رضایت حین جراحی می شود؛ با این حال با توجه به کمبود مطالعات در زمینه انفوزیون این دارو در حین انجام ERCP و نیاز به شواهد قوی در مورد اثرات این روش، انجام مطالعه حاضر ضرورت دارد. با این حال، داده های متمرکز بر استفاده از لیدوکائین داخل وریدی در آرام بخشی عمیق حین ERCP هنوز در دست نیست. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر لیدوکائین داخل وریدی در آرام بخشی عمیق در طول ERCP انجام خواهد شد. روش کار و مواد: برای بیماران گروه مداخله 5/1 میلیگرم به ازای هر یک کیلوگرم از وزن لیدوکائین دریافت نمود و سپس 4 میلیگرم به ازای هر یک کیلوگرم از وزن در یک ساعت از لیدوکائین را به صورت انفوزیون دریافت نمودند و برای بیماران گروه کنترل نیز به همان حجم سرم نرمال سالین انفوزیون شد. تزریق پروپوفول به صورت بولوس به شکل زیر انجام شد: برای بیماران بیشتر از 75 سال پروپوفول به میزان 0/25 میلیگرم به ازای هر یک کیلوگرم از وزن تزریق شد. برای بیماران بین 75 تا 40 سال پروپوفول به میزان 0/50 میلیگرم به ازای هر یک کیلوگرم از وزن تزریق شد. برای بیماران کمتر از 40 سال پروپوفول به میزان 0/75 میلیگرم به ازای هر یک کیلوگرم از وزن تزریق شد. سپس پروپوفول به صورت انفوزیون پروپوفول با سرعت 2 تا 4 میلی گرم به ازای هر یک کیلوگرم از وزن در ساعت داده شد. همچنین در صورت وجود درد، همکاری ضعیف و نارضایتی پزشک انجام دهنده ERCP داروی پروپوفول به میزان 5/0میلیگرم به ازای هر یک کیلوگرم از وزن به صورت بولوس تزریق شد. یافته ها : اینداکشن پروپوفول در گروه مداخله به صورت معناداری کمتر از گروه کنترل بود(044/0=P)؛ همچنین مشخص شد که دوز نگهدارنده پروپوفول نیز در گروه کنترل به صورت معناداری بیشتر از گروه مداخله بود (036/0=P)؛ در نهایت مشخص شد که پروپوفول کلی تزریق شده در بیماران گروه مداخله به صورت معناداری کمتر از گروه کنترل بود (033/0=P). مدت زمان اینداکشن (035/0=P) و طول جراحی(025/0=P) در گروه مداخله به صورت معناداری کمتر از گروه کنترل بود در حالی که طول مدت ریکاوری در بیماران گروه مداخله به صورت معناداری بیشتر از گروه کنترل بود(044/0=P).در نهایت مشخص شد که رضایتمندی پزشک از پروسیجر انجام شده و راحتی در انجام پروسیجر در بیماران گروه مداخله به صورت معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (011/0=P).