تعیین ارتباط سطح پروتئین واکنشی C (CRP) سرم با دلیریوم پس از اعمال جراحی

Abstract

افزایش سطح پروتئین C-reactive سرم (CRP) به طور گسترده ای برای نشان دادن التهاب سیستمیک حاد در اقدامات بالینی استفاده می شود. گزارش شده است که افزایش CRP با برخی از اختلالات روانی مرتبط است. دو مطالعه اپیدمیولوژیک بزرگ نشان داد که افزایش سطح CRP با زوال عقل مرتبط است. حتی ثابت شد که سطوح بالای CRP می تواند بروز و بهبود دلیریوم را در بیماران مسن پیش بینی کند. علاوه بر این، CRP قبل از عمل به عنوان یک عامل خطر برای دلیریوم بعد از عمل در یک محیط جراحی مورد بررسی قرار گرفت. بنابراین، منطقی است که فرض کنیم افزایش سطح CRP بعد از عمل ممکن است با خطر دلیریوم بعد از عمل برای بیماران جراحی مرتبط باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سطح پروتئین واکنشی C (CRP)سرم با دلیریوم پس از اعمال جراحی انجام شده است. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی و دارای رویکرد گذشته نگر بود؛ متغیرهای مورد بررسی : سن، جنسیت، شاخص توده بدنی، مصرف سیگار، بیماری های زمینه ای، داروهای مصرفی، کلاس ASA، اورژانسی و یا انتخابی بودن جراحی، طول مدت جراحی، طول مدت بیهوشی یا بیحسی نخاعی،وضعیت همودینامیک (قبل از جراحی، حین جراحی و در واحد ریکاوری شامل فشار خون و ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن شریانی) نوع جراحی، طول مدت ریکاوری، داروهای دریافتی در طی بیهوشی عمومی و یا بیحسی نخاعی، شدت درد در واحد ریکاوری، تجویز اوپیوئید در واحد ریکاوری، طول مدت بستری در بیمارستان، طول مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه، تزریق خون و فراورده های خونی حین جراحی، تزریق خون و فراورده های خونی پس از جراحی، شاخص های هموگلوبین، هماتوکریک، پلاکت، لنفوسیت، مونوسیت و سلول های سفید قبل و پس از جراحی، سطوح CRP قبل از جراحی، نمره دلیریوم پس از جراحی (بر اساس معیار Necham) در فرم جمع آوری اطلاعات ثبت شد. نتایج: میزان CRP سرمی قبل از جراحی در گروه بیماران با ابتلا به دلیریوم برابر 88/2±21/9 و در گروه بیماران بدون ابتلا به دلیریوم برابر 74/0±57/3 بود که این متغیر در بیماران گروه با ابتلا به دلیریوم به صورت معناداری بیشتر از گروه بیماران بدون دلیریوم بود (005/0=P). تجزیه و تحلیل منحنی ROC دقت بالایی را برای سطح CRP در روز قبل از عمل برای پیش‌بینی دلیریوم پس از جراحی با AUC 0.755 ارائه کرد.