بررسی پلی مورفیسم ژن IL17A (rs4711998) و ژن IL18 (rs1946518) در افراد دارای سطح سرمی Anti TPO مثبت و افراد سالم با Anti TPO نرمال:یک مطالعه مورد شاهدی

Abstract

بیماری خودایمنی تیروئید (AITD) یکی از شایع ترین اختلالات خودایمنی اندام خاص است. سیتوکین های التهابی مانند IL-17A و IL-18 به طور فزاینده ای به عنوان یک واسطه مهم در AITD شناخته می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی پلی مورفیسم های ژن IL-18 (Rs1946518) و ژن IL-17A (Rs4711998) در بیماران Anti TPO مثبت و منفی انجام شده است. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 82 بیمار Anti TPO مثبت (میانگین سن 58/9 ± 48/41 سال) توسط آزمایشگاه معرفی شد. سپس سطح سرمی ویتامین D، TSH، و آنتی TPO اندازه گیری شد. براساس میزان TSH به دو دسته کیس و کنترل تقسیم شدند. بعد از خون گیری و استخراج DNA پلی مورفیسم های ژن IL-18 (Rs1946518) و ژن IL-17A (Rs4711998) با استفاده از تکنیک tetra-ARMs PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج مطالعه ما نشان داد اختلاف فراوانی ژنوتیپ های Rs1946518 شامل TT و TG بین گروه های کیس و گروه کنترل معنی دار نبود (P>0.05). در مورد ژنوتیپ های Rs4711998 اختلاف فراوانی معنی داری برای GG بین گروه های کیس و کنترل وجود نداشت (P=0.009). ژنوتیپ AG و AA در بین دو گروه اختلاف معنی داری را نشان می دادند. OR بدست آمده نیز معنی دار بوده و ژنوتیپ AG و AA احتمال بیماری را افزایش می دهند. بررسی تعادل هاردی واینبرگ جایگاه Rs1946518 و Rs4711998 برای افراد کیس نشان داد که اختلاف مشاهده شده برای ژنوتیپ های مشاهده شده و مورد انتظار بین دو گروه معنی دار بوده و جمعیت خارج از تعادل است.