بررسی اثرات هدفگیری مولکول مهاری CTLA-4 توسط siRNA اختصاصی آن بر روی فعال شدن سلول های دندریتیک پالس شده با لیزات سلول های سرطانی پستان
Abstract
سرطان پستان شایع ترین سرطان زنان بوده و دومین علت اصلی مرگ ¬و¬ میر آنان به شمار می آید. امروزه استفاده از ایمونوتراپی ها در درمان سرطان های پیشرونده و با پاسخ کم به درمان های رایج از جمله شیمی درمانی، پیشرفت های چشمگیری را در کارآزمایی های بالینی نشان می دهند و از آنجائیکه ایمونوتراپی با استفاده از سلول های دندریتیک (DC) در درمان سرطان ها بسیار حائز اهمیت بوده و می تواند پاسخ های سیستم ایمنی را در راستای ریشه کنی تومور فعال کند، بنابراین بررسی راهکارهای بهبود کارایی DC ها می تواند در ایمونوتراپی ها موثر واقع شود. از جمله روش های ایمونوتراپی استفاده از واکسن سلول دندریتیک (DC) می باشد که از طریق فعالسازی پاسخ های ایمنی اختصاصی ضد تومور در درمان سرطان ها نتایج امیدوارکننده ای نشان داده اند. با وجود این، بیان برخی مولکول های چک پوینت ایمنی مهاری از جمله CTLA-4 بر روی DCها باعث کاهش کارایی آن ها می شود. از این رو، در مطالعه حاضر اثرات خاموشی یا مهار بیان ژن CTLA-4، که باعث کاهش عملکرد DC ها در ریز محیط تومور می شود، در DC های مشتق از مونوسیت انسانی بر روی بیان ژن های مرتبط با عملکرد آن ها مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش کار: ابتدا سلول های خون محیطی (PBMC) با استفاده از روش جداسازی فایکول بدست می آید. سپس مونوسیت ها با استفاده از خاصیت چسبندگی به پلاستیک خود از PBMC ها جدا می شوند و در حضور سایتوکاین های GM-CSF وIL-4 به DC تمایز می یابند. سپس DCهای حاصل با لیزات تومور پستان بارگذاری میشوند و بیان ژن CTLA-4 در آن ها با استفاده از siRNA خاموش میشود. در نهایت، از فلوسایتومتری برای ارزیابی تمایز و بلوغ DC ها و از روش real-time PCR برای بررسی بیان ژنهای دخیل در مسیرهای فعال یا مهار کنندگی DC ها استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که مهار ژن CTLA-4 در mDC های بارگذاری شده با لیزات سرطان پستان، به طور قابل توجهی بیان HLA-DR، CD40 و CD86 را تقویت می کند. علاوه بر این، مهار CTLA-4 در mDC ها منجر به افزایش تولید سیتوکین های التهابی IL-12و IL-10 (به میزان ناچیز) و کاهش تولید TGF-βو IDO-1 و STAT3 شده است.