اثر کارواکرول برآسیب های بافت شناسی و استرس اکسیداتیو و بیان ژن های Bax و BCL2 در تخمدان موش صحرایی پس از تورشن/دتورشن

Abstract

تورشن و به دنبال آن دتورشن تخمدان یا به عبارتی ایسکمی/ریپرفیوژن تخمدان یک رویداد پاتوفیزیولوژیک می باشد. چرا که آسیبهای بافت شناسی ناشی از تورشن تخمدان با کاهش جریان خون و به دنبال آن کمبود اکسیژن(ایسکمی) دربافت تخمدان مشاهده می شود، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر محافظتی کارواکرول بربیان ژن های baxو bcl-2 و آسیب های بافت شناسی و استرس اکسیداتیو ناشی از تورشن تخمدان موش صحرایی بالغ انجام شد. مواد و روش ها: موش ها طور تصادفی به ٤گروه تقسیم شدند.گروه شم(کنترل)، یک گروه تورشن/دتورشن و یک گروه درمانی تورشن/دتورشن با دوز ٧٥mg/kg کارواکرول و گروه سالم دریافت کننده کارواکرول با دوز ٧٥mg/kg . بعد از ١٠ روز دوره درمان تخمدان ها جهت بررسی بافتی برداشته شده و خونگیری جهت ارزیابی سطح سرمی آنزیم های آنتی اکسیدان و همچنین بررسی بیان ژن های baxوbcl-2 انجام شد. يافته ها: آسیب های بافت شناسی ناشی از تورشن/دتورشن در گروه های دریافت کننده کارواکرول نسبت به گروه تورشن کاهش یافت. هورمون های استروژن و FSH،LH در گروه های درمانی نسبت به گروه تورشن افزایش پیدا کرد در حالیکه میزان هورمون تستوسترون کاهش پیدا کرد. همچنین بیان ژنbaxدر مقایسه با گروه کنترل و تورشن در گروه های دریافت کننده کارواکرول کاهش یافته بالعکس بیان ژن bcl-2در گروه های درمانی افزایش یافت. سطح MDAدر گروه های درمانی کاهش قابل توجهی نشان داد و میزان SOD , GPXافزایش یافت.