نانومواد هموستاتیک قوی بر پایه پلی ساکارید آنیونی اصلاح شده با خاصیت ترمیم زخم

Abstract

خونریزی پس از کشیدن و تحلیل استخوان آلوئولی دو عارضه متداول پس از کشیدن دندان هستند که منجر به مشکلات ضعیف در بهبود و توانبخشی می شود. خونریزی پس از کشیدن دندان و تحلیل استخوان آلوئولی دو عارضه متداول پس از کشیدن دندان هستند.دهان منطقه عروقی است و خونریزی غیرقابل کنترل در نتیجه جراحی ممکن است بوجود بیاید.در جراحی دندان، افزایش درد و تورم وخونریزی بعد از عمل در مقایسه با تغییر وضعیت فلپ و ترمیم ثانویه همراه است.‏ برای کاهش خونریزی و درد پس از عمل، بهبود زخم و جلوگیری از عفونت، از مواد پانسمان استفاده می‌شود مطالعات انجام شده در تلاش برای طراحی مواد هموستاتیک با خاصیت ترمیم زخم هستند اما همچنان داروهای محدودی از مواد هموستات و انتی باکتریال طراحی شده اند که جهت استفاده برای سوکت پس از استخراج دندان مناسب باشند. تحلیل استخوان آلوئولی به عنوان دومین عارضه پس از کشیدن دندان اغلب منجر به آسیب رساندن به نتایج توانبخشی پروتز می شود.حفظ برجستگی آلوئولی شامل استفاده از مواد پیوند استخوان در سوکت‌های استخراج است. پوشش های زخم موجود خواص ترمیمی و هموستاتیک قوی توام ندارند که باعث کاهش کارآیی آنها میشود(همانند Periogen/ Teruplug/ CollaPlug/ Emdogain /Fibrin Sealant و....). لذا،ضرورت طراحی نسل جدید عوامل ترمیم کننده زخم، استخوان ساز وهموستاتیک قدرتمند احساس می شود که بتواند از یک سومسیرهای فیزیولوژیکی درترمیم من جمله کنترل خونریزی (به عنوان یک مانع و فعال کننده خونریزی) را فعال کرده و از سوی دیگر فراهم سازی بستر مهاجرت وتکثیر عوامل رشد و تسریع تشکیل ماتریکس و رمدلینگ بافت استخوان شود.مطالعه حاضر به بررسی اثربخشی و زیست سازگاری هیدروژل پلی ساکاریدی متشکل از آلژینات و کربوکسی متیل سلولز همراه با نانوذرات لاپونیت که با فایبرغشاپوسته تخم مرغ اصلاح شده جهت کنترل خونریزی و ترمیم استخوان آلوئولی استفاده گردید. در این مطالعه از 60 رت نژاد ویستارانتخاب شده و پس از استخراج دندان مندیبولار راست فک پایین، قطعه استوانه ای شکل 10 میلی گرمی از گروههای درمان اول (ACL ) گروه دوم ( (ACLE گروه سوم کنترل مثبت( Gelita-Cel® )و گروه چهارم( CONTROL - ) در سوکت دهان کاشته شدند وبه مدت 60 روز تحت درمان قرار گرفتند. سپس در روز های 14، 30، 60 پس از جراحی پس از خون گیری از قلب موش های صحرایی، از بافت فک، کبد و کلیه نمونه برداری انجام شد و بررسی های بالینی و هیستوپاتولوژیک صورت گرفت. نتایج ارزیابی هیستوپاتولوژی افزایش استخوان سازی را در گروههای درمان تایید کرد و با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین واکنش ایمنی میزبان یا التهاب شدید در گروههای درمان یافت نشد.در کل تمامی گروههای آزمایشی بافت استخوان ساختار طبیعی را نشان داد.در آخرین دوره درمان و پس از 60 روز ترابکول استخوان بالغ بیشتری با ضخامت واضح، همراه با جزایر کوچک بافت همبند در حفره آلوئول و فضای حفره دندان مشاهده گردید.قابل ذکر است که استخوان اسفنجی و متخلل در گروههای کنترل مشاهده شد در حالیکه در گروه درمان بهبودی بیشتر و سریعتر با استخوان کم تخلخلتر بعد از 60 روز نشان داد. در آنالیز آماری بین گروه کنترل منفی و سایر گروههای درمان تفاوت معناداری مشاهده شد P<0.05 درحالی که بین گروههای درمان 1و2 وکنترل مثبت تفاوت آمارمعناداری مشاهده نگردید P>0.05 نتایج ارزیابی زیست تخریب پذیری ماده سنتزی: با توجه به اینکه ماده سنتزی در سوکت کاشته شد پس از 60روز تقریبا به حالت نرمال در آمده اند و سوکت کاملا بسته شده بود و بدن در قبال ماده سنتزی واکنش نشان نداده بود که حاکی از زیست تخریب پذیری و سازگاری ماده سنتزی بوده است.