بررسی پلی مورفیسم ژن (TG(rs2069556 و ژن IL-1β)rs16944) در افراد دارای سطح سرمی Anti TPO مثبت و افراد سالم با Anti TPO نرمال

Abstract

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که سیتوکین های التهابی مانند اینترلوکین 1 بتا (IL-1) به ایجاد بیماری های خودایمنی تیروئید (AITDs) کمک می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی پلی مورفیسم های ژن تیروگلوبیولین (rs2069556) و ژن IL-1β (rs16944) در بیماران Anti TPO مثبت انجام شده است. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 82 بیمار Anti TPO مثبت (میانگین سن 16/8 ± 95/39 سال) و 82 فرد سالم با میانگین سنی 23/1 ± 74/40 سال توسط آزمایشگاه معرفی شد. سپس سطح سرمی anti-TPO اندازه گیری شد. بعد از خون گیری و استخراج DNA پلی مورفیسم های تیروگلوبیولین (rs2069556) و ژن IL-1β (rs16944) با استفاده از تکنیک tetra-ARMs PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: ژنوتیپ AG rs16944 ریسک ابتلا به بیماری را کاهش و سالم بودن فرد را افزایش می دهد، اما در مورد ژنوتیپ AA ریسک ابتلا به بیماری را افزایش می دهد. همچنین الل G نسبت به الل A ریسک ابتلا به بیماری را کاهش و سالم بودن فرد را افزایش می دهد. بررسی تعادل هاردی واینبرگ جایگاه Rs16944 نشان داد اختلاف مشاهده شده برای ژنوتیپ مشاهده شده و مورد انتظار بین دو گروه معنی دار بوده و جمعیت خارج از تعادل است. از طرفی فراوانی ژنوتیپ های Rs2069556 بین گروه های مورد مطالعه معنی دار نمی باشد. اما الل G نسبت به الل A ریسک ابتلا به بیماری را افزایش و سالم بودن فرد را کاهش می دهد. همچنین اختلاف مشاهده شده برای ژنوتیپ های مشاهده شده و مورد انتظار بین دو گروه معنی دار بوده و جمعیت در تعادل نیست.