بررسی علل و نتایج میان مدت عوارض نورولوژیک جراحی قلب باز در بیماری های مادرزادی قلب
Abstract
بیماری های مادرزادی قلبی یکی از شایع ترین اختلالات مادرزادی می باشند که منجر به عوارض متعددی به دنبال اقدامات درمانی جراحی و مداخله ای می گردند. میزان مورتالیته این بیماری ها با توجه به مواردی از جمله اختلال عملکرد قلبی، اختلال عملکرد تنفسی و شوک افزایش پیدا کرده است. مطالعه کنونی با هدف بررسی علل و نتایج میان مدت عوارض نورولوژیک جراحی قلب باز در کودکان مبتلا به CHD انجام شد.
مواد و روش ها: اطلاعات بیماران شامل نوع بیماری مادرزادی قلبی، نوع عمل جراحی، مدت زمان CPB، مدت زمان کلامپ آئورت (Cross clamp time)، نوع عارضه عصبی (تشنج، تغییر در سطح هوشیاری، انسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمیک، تحریک پذیری، حوادث عروق مغزی، عوارض عصبی موضعی، عوارض عصبی بینایی)، مدت زمان تهویه مکانیکی، مدت زمان اقامت در بحش مراقبت های ویژه کودکان، مدت زمان بستری در بیمارستان، مدت زمان استفاده از اینوتروپ ها، مرگ و میر کودکان استخراج شد.
یافته ها: در این مطالعه مقطعی ۱۵۰ کودک (۵۴ درصد مذکر) که به علت ابتلا به بیماری مادرزادی قلبی تحت جراحی عمل قلب باز قرار گرفته و دچار عوارض عصبی شده اند، با میانگین سن ۱/۷ ± ۴/۵ سال مورد بررسی قرار گرفتند. شایع ترین عارضه مربوط به تشنج (۷۲ درصد) بود. سایر عوارض نورولوژیکی حاد شامل تحریک پذیری شدید، عوارض نورولوژیک موضعی، عوارض نورولوژیک بینایی، استروک و تغییر سطح هوشیاری به ترتیب فراوانی ۳/۷ درصد، ۸ درصد، ۶ درصد، ۲ درصد و ۷/۴ درصد داشتند. میزان مرگ و میر پس از جراحی قلب باز برابر ۷/۲۴ درصد به دست آمد.