مطالعه تغییر در الگوی بیان ژن های گذار اندوتلیال- مزانشیمی (EndMT) در مدل سلولی اندوتلیال تیمار شده با کوردیسپین

Abstract

سرطان یکی از مهم ترین علل بیماری و مرگ در جهان است. سلول های تومورال در یک ریز محیط تشکیل شده از سلول های ایمنی، استرومال، و عروقی که از رشد، رگ زایی، و متاستاز حمایت می کند، رشد می کنند. سلول های آندوتلیال اجزای اصلی ریز محیط عروقی هستند. این سلول‌ها طی فرایندی به نام گذر اندوتلیال به مزانشیمی(EndMT) ویژگی‌هایی از سلول‌های مزانشیمی را به دست می‌آورند، از جمله از دست دادن اتصالات محکم، افزایش تحرک و افزایش ترشح پروتئین‌های ماتریکس خارج سلولی . کوردیسپین که ماده طب سنتی چینی است در ایجاد این حالت دخالت دارد و نقش ضد توموری دارد. هدف: در این مطالعه تغییر در الگوی بیان ژن های گذار اندوتلیال- اپی تلیال (EndMT) در مدل سلولی اندوتلیال تیمار شده با کوردیسپین مورد سنجش قرار گرفته است مواد و روش کار: برای تعیین غلظت کوردیسپین برای تیمار سلولها (IC50) ابتدا از تست MTT استفاده شد سلولهای HUVEC تیمار نشده ( شاهد حلال غیر کوردیسپین) و سلولهای تیمار شده با کوردیسپسین پس از 24 ساعت با استفاده از تریپسین EDTA برداشته و پس از شستشو، با طبق دستورالعمل کیت استخراج RNA RNA توتال سلول ها استخراج شد. سپس با توجه به دستورالعمل کیت سنتز cDNA ، از روی mRNA ها ، cDNA سنتز شد. در نهایت میزان بیان ژن های هدف شامل a-SMA, CD31 و N, VE cadherin با استفاده از پرایمرهای اختصاصی در مقایسه با کنترل داخلی بتا اکتین توسط روش quantitative Real-time PCR بررسی می‌شود یافته ها: مشاهدات ما نشان داد که کوردیسپین تاثیر معناداری در ممانعت از ایجاد گذر اندوتلیال-مزانشیمی درریز محیط سلول های تومورال ندارد.