تأثیر بالقوه ال-کارنیتین تزریقی بر بیماران بستری مبتلا به COVID-19 با شدت متوسط تا شدید

Abstract

مقدمه: پاسخ‌های پیش التهابی نقش مهمی در پاتوژنز بیماری COVID-19 دارند. ال-کارنیتین دارای خواص ضدالتهابی، ضدانعقاد و اثرات ضدویروسی شناخته شده است؛ فلذا به نظر می‌رسد با این مکانیسم‌ها در بهبود بیماری COVID-19 مؤثر باشد.هدف: هدف ما از انجام این مطالعه، ارزیابی اثربخشی ال-کارنیتین در بیماران بستری با COVID-19 متوسط تا شدید بود.مواد و روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، بیماران به طور تصادفی (1:1) به گروه ال-کارنیتین (n=50) یا دارونما (n =51) اختصاص داده شدند. گروه مداخله ال-کارنیتین تزریقی با دوز 20میلی‌گرم بر کیلوگرم یک‌بار در روز به مدت 14 روز و گروه دارونما، حجم معادل ال-کارنیتین را از نرمال سالین همراه با رژیم درمان استاندارد این بیماری را دریافت نمودند. پیامد اولیه مرگ‌ومیر بیمارستانی و تغییر شدت بیماری بر اساس مقیاس پیشرفت بالینی سازمان جهانی بهداشت بود. سطح کارنیتین آزاد سرم، پروتئین واکنشی (CRP) C، فریتین، دی‌دایمر، لاکتات دهیدروژناز (LDH) و بهبود شرایط تنفسی به‌عنوان پیامدهای ثانویه تعریف شدند. نتایج: از 104 بیمار که معیارهای ورود را داشتند، داده‌های 101 نفر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. علیرغم کاهش معنی‌دار سطح LDH در گروه ال-کارنیتین (P = 0.003) ، میانگین سطوح سرمی CRP، فریتین و دی‌دایمر در گروه ال-کارنیتین نسبت به گروه دارونما تغییر معنی‌داری نداشت. همچنین، این مطالعه تفاوت معنی داری را در شدت بیماری، بهبود وضعیت اکسیژن رسانی، مرگ‌ومیر بیمارستانی یا طول مدت بستری‌شدن در بیمارستان بین دو گروه نشان نداد. علاوه بر این، افزایشی در سطح کارنیتین آزاد سرم در گروه مداخله پس از تجویز ال-کارنیتن نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد (P > 0.05 برای همه پیامدها). نتیجه‌گیری و بحث: اما نتایج مطالعه حاضر برتری ال-کارنیتین نسبت به دارونما را در بهبود وضعیت اکسیژن‌رسانی، کاهش مرگ ‌و میر بیمارستانی و طول مدت بستری‌شدن در بیمارستان همچنین سطح سرمی CRP، فریتین ودی-دایمر در بیماران مبتلا به COVID-19 متوسط تا شدید تأیید نمی‌کند.