بررسی ارتباط پاپیلوما ویروس انسانی و هرپس سیمپلکس ویروس،با بیماری پریودنتیت در بیماران مراجعه کننده به بخش پریودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1402

Abstract

پاتوژنز و برخی از خصوصیات پریودنتیت را نمی توان به طور کامل با علت شناسی باکتریایی به تنهایی توضیح داد. ویروس های پاپیلومای انسانی(HPV ) معمولاً در مخاط آنوژنیتال و مخاط دهان یافت می شوند و بافت های پریودنتال ممکن است به عنوان مخزن ویروس هرپس سیمپلکس (HSV ) عمل کنند. در این مطالعه فرض بر این بود که ویروس های HPV و HSV ممکن است در تخریب پریودنتال و درنتیجه آن به وجود آمدن بیماری پریودنتیت نقش داشته باشند و بافت پریودنتال به عنوان یک مخزن برای ویروس ها عمل کند. در این مطالعه شیوع HPV و HSV دربافت لثه و همچنین درمایع شیار لثه بیماران مراجعه کننده به بخش پریودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1402 بررسی شد. مواد و روش ها : در این مطالعه موردی-شاهد ، 30 نمونه از بافت لثه و مایع شیار لثه ای افراد مبتلا به پریودنتیت و 30 نمونه از بافت لثه و مایع شیار لثه ای افراد فاقد پریودنتیت مورد بررسی قرار گرفتند. DNA کل استخراج شد و حضور DNA HPV و DNA HSV با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز ارزیابی شد. آزمون مجذور کای برای محاسبه نسبت شانس و فاصله اطمینان 95٪ استفاده شد. یافته ها: در نمونه های بافت لثه افراد، درگروه مورد، 16.7 % و در گروه کنترل 3.3 % ژنوم HPV شناسایی شد ، و در گروه مورد 23.3 % و در گروه شاهد 6.7 % ژنوم HSV شناسایی شد. همچنین در نمونه مایع شیار لثه ای افراد در گروه مورد و در گروه شاهد ژنوم HPV شناسایی نشد، ولی در گروه مورد 10 % و در گروه کنترل 6.7 %ژنومHSV شناسایی شد. نتیجه گیری: یافته ‌های ما تأیید می‌کنند که HPV می‌تواند در نمونه بافت لثه و HSV می تواند درنمونه مایع شیار لثه و نمونه بافت لثه بیماران پریودنتال شناسایی شود، در حالی که لزوماً ارتباط مستقیمی بین تشخیص DNA ویروسی و ابتلا به بیماری پریودنتال وجود ندارد. نتایج ما نشان می دهد که در واقع مایع شیار لثه نمی تواند به عنوان یک مخزن HPV عمل کند. با این حال ارزش قابل توجهی در مقایسه بین پریودنشیوم سالم و بیمار به دست نمی آید، که می توان آن را به حجم نمونه کوچک نسبت داد. از این رو، مطالعات بیشتری باید در این جهت با حجم نمونه بزرگتر انجام شود تا نقش HPV و HSV و ارتباط آن با بیماری پریودنتال ثابت شود.