مقایسه شاخصهای بهداشت دهانی، سلامت پریودنتال و DMFT در بیماران مبتلا به لیکنپلان دهانی با افراد سالم
Abstract
لیکنپلان دهانی(OLP) یک بیماری مزمن التهابی خودایمنی است. این بیماری بیشتر افراد میانسال، به ویژه زنان را تحت تأثیر قرار میدهد. OLP دارای ظاهرهای مختلف کلینیکی مانند ضایعات سفید کوچک تا مناطق بزرگی که مخاط دهان را درگیر میکنند، است که اغلب با درد و ناراحتی همراه است. علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست اما به عوامل ژنتیکی، عفونی، دارویی، ایمونولوژیک، عصبی و روانی نسبت داده میشود. تشخیص OLP شامل بررسی کلینیکی و در برخی موارد بیوپسی برای تأیید هیستوپاتولوژیک است که این بیماری را از سایر ضایعات دهانی مانند لوکوپلاکیا و کارسینوم سلولهای پلاکی دهان تمایز میدهد. درمان اصلی OLP به کاهش علائم و تسکین درد متمرکز است و اغلب از طریق درمانهای موضعی صورت میگیرد. پیگیریهای منظم به دلیل احتمال بازگشت و تأثیرات بر سلامت دهان، از اهمیت بالایی برخوردار است.
مواد و روشها:
مطالعه مورد/شاهد بر روی بیماران لیکنپلان دهانی مراجعهکننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز انجام شد. حجم نمونه این مطالعه 46 بیمار و 46 فرد سالم (گروه کنترل) بود که از لحاظ مشخصات دموگرافیک مشابهت داشتند. از معاینات بالینی و آزمایشهای هیستوپاتولوژیک برای انتخاب بیماران استفاده شد.
روش نمونهگیری در دسترس بود و برای هر بیمار لیکنپلان یک فرد سالم مشابه در گروه کنترل بررسی شد. 5 شاخص OHI-s، PI، GI، BOP و DMFT برای هر دو گروه اندازهگیری شد وتحلیل آماری دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 21 و آزمون Mann-Whitney U انجام شد.
نتایج:
97.8 درصد از هر دو گروه زن و 2.2 درصد مرد بودند. میانگین سنی بیماران لیکنپلان 44.13 سال با انحراف معیار 9.83 و افراد سالم 44.22 سال با انحراف معیار 10.30 بود.
میانگین شاخص OHI-s در بیماران لیکنپلان 1.44 و در افراد سالم 1.28 بود. میانگین BOP در بیماران 5.47 و در افراد سالم 2.78 بود. میزان BOP در بیماران به طور معنیداری بیشتر بود. میانگین PI در بیماران 0.78 و در افراد سالم 0.77 بود. میانگین GI در بیماران 0.69 و در افراد سالم 0.64 بود. میانگین شاخص DMFT در بیماران 15.63 و در افراد سالم 16.69 بود.
نتیجهگیری:
نتایج نشان میدهد که تنها در شاخص BOP بین بیماران مبتلا به لیکنپلان دهانی و افراد سالم اختلاف معنیداری وجود دارد.