ارتباط میزان پروتئین PD-L1 با میزان بقا در مبتلایان به کارسینوم کولورکتال

Abstract

سرطان کولورکتال (CRC) یکی از عوامل مهم مرگ در دنیا به شمار می‌آید. PD-L1 با ویژگی‌های بالینی و آسیب‌شناسی سرطان ارتباط دارد و بر پیش‌آگهی این بیماران اثر می‌گذارد. ارتباط میان بیان PD-L1 و ویژگی‌های کلینیکوپاتولوژیک سرطان کولورکتال و تأثیرات مستقل بیان PD-L1 در پیش‌آگهی این بیماری به طور کامل مشخص نیست. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط این پروتئین با میزان بقا در مبتلایان به کارسینوم کولورکتال بود. روش کار: تعداد کلی 80 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال وارد مطالعه شدند. اطلاعات بیماران بر اساس چک لیست از قبل تهیه شده به دست آمد. سپس برای تمامی بیماران PD-L1 به روش IHC تعیین شد. در نهایت یافته‌های بیماران در دو گروه با یکدیگر مقایسه شد. یافته‌ها: 80 بیمار با متوسط سنی 58.1 سال وارد مطالعه شدند که 60 بیمار PD-L1 منفی و 20 بیمار PD-L1 مثبت داشتند. بین بیماران با PD-L1 منفی 33 بیمار (55%) مرد و بین بیماران با PD-L1 مثبت تعداد 8 بیمار (40%) مرد بودند (0.245=p). تنها یافته مرتبط با بدخیمی در بیماران که بین بیماران دو گروه PD-L1 منفی و مثبت به طور معنی‌داری متفاوت بود داشتن متاستاز در بین بیماران بود (0.024=P). تفاوت معنی‌داری از نظر بقا بین بیماران گروه PD-L1 منفی و مثبت بر اساس نمودار کاپلان مایر وجود نداشت. برای بررسی بیشتر فاکتورهای مرتبط با خطر مرگ در بیماران مورد مطالعه از مدل COX Regression استفاده شد. هیچ یک از متغیرها شامل سن هنگام تشخیص، جنسیت بیمار، متاستاز، استیج بیماری، مثبت بودن از نظر PD-L1 و همچنین CEA از نظر آماری معنی‌دار نبود.