بررسی سطح مدفوعی کالپروتکتین در بیماران مبتلا به انتامبا هیستولیتیکا از سال 1399 تا 1401

Abstract

مطالعات نشان داده‌اند که Calprotectin می‌تواند بیماری التهابی روده را از بیماری‌های غیر بیماری التهابی روده مانند سندرم روده تحریک‌پذیر افتراق دهد. همچنین همبستگی میان میزان Calprotectin مدفوع با شدت التهاب مخاطی و اندکس اندوسکوپیک شدت بیماری کرون نشان داده شده است. درحالی‌که اندکس اندوسکوپیک شدت بیماری کرون روشی طاقت‌فرسا و زمان‌بر است. ارزیابی بیماران و درجه‌بندی خطر در آنها با استفاده از یک تست ارزان و غیرتهاجمی بسیار مطلوب است. یک مارکر ایده‌آل باید حساس باشد. تست کالپروتکتین یک تست غیرتهاجمی برای تشخیص بیمارانی که دچار اسهال بوده و مشکوک به IBD هستند بکار می رود؛ هدف از این مطالعه این است که آیا در گاستروانتریت ناشی از انتامبا هیستولیتیکا(آمبیازیس) هم تست کالپروتکتین مدفوع مثبت می شود یا نه؟ روش کار: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ مقطعی ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-تحلیلی ﺑﻮد. جمعیت هدف در این مطالعه بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های عفونی و گوارش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در بازه زمانی 1401-1399 که در آزمایش مدفوع از نظر E.H مثبت بوده‌اند، بود که به تعداد 50 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس یا آسان وارد مطالعه نهایی شدند. نمونه خون از تمام بیماران جهت بررسی سلول‌های خون و (سرعت رسوب اریتروسیت‌ها) چک شد. نمونه مدفوع جهت اندازه‌گیری کالپروتکتین مدفوع (FCP) و در ظروف پلاستیکی و دمای 20- درجه سانتی‌گراد طی 6 ساعت تا زمان آنالیز نگه‌داری شد. FCP توسط روش ELISA با کیت آزمایشگاهی در آزمایشگاه جهاد دانشگاهی و آزمایشگاه های معتبر سطح شهر تبریز اندازه‌گیری شد. مقادیر FCP با واحد میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم مدفوع مرطوب بیان می‌شود و مقدار نرمال آن 50> میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم مدفوع در نظر شد. نتایج: در بین تمام شرکت کنندگان در مطالعه، 19 نفر از آنان دارای سطوح بالاتر از 50 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم مدفوع بود؛ از این بین مشخص شد که تعداد مردان دارای نتایج بالاتر از 50 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم مدفوع نسبت به تعداد زنان دارای نتایج بالاتر از میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم مدفوع به صورت معناداری بیشتر بود(035/0=P). نتایج حاکی از آن بود که طول دوره بیماری بیشتر از 7 روز در میان افراد با نتایج مثبت کالپروتکتین به صورت معناداری بیشتر از افراد با نتایح منفی سطوح کالپروتکتین بود (018/0=P). هر قدر شدت علایم بیشتر و شدیدتر بود به صورت معناداری سطح کالپروتکتین هم مثبت بود، سطوح کالپروتکتین در بیماران با شدت بیماری شدید به صورت معناداری بیشتر از سطوح کالپروتکتین در بیماران با علایم خفیف بودند(009/0=P).