بررسی اثر داروهای شیمی درمانی بر بیان ایمیون چک پوینت ها در رده سلول سرطان پروستات

Abstract

در سطح جهانی،سرطان پروستات دومین سرطان شایع و پنجمین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در میان مردان بود. سرطان پروستات متاستاتیک یک بیماری کشنده با گزینه های درمانی محدود است. مهارکننده‌های ایست بازرسی ایمنی، چشم‌انداز درمان انواع سرطان‌ها را به‌طور چشمگیری تغییر داده‌اند.شیمی درمانی های مرسوم بر اساس توانایی آن ها در کشتن ترجیحی سلول های بدخیم، به عوامل بالینی مفید تبدیل شده اند. با این وجود، فعالیت بالینی شیمی‌درمانی‌های مختلف در حال حاضر به دلیل تحریک ایمنی ضد سرطانی از طریق آغاز رهاسازی مولکول‌های تحریک‌کننده ایمنی از سلول‌های سرطانی در حال مرگ و یا با واسطه‌گری بر روی جمعیت سلول‌های ایمنی شناخته شده است.به همین دلیل تعیین اثرات داروی شیمی درمانی خانواده تاکسان ها بر سیستم ایمنی علی الخصوص بر بیان گیرنده های ایست بازرسی حایز اهمیت می باشد. مواد و روش کار: برای این هدف ابتدا سلولهای سرطانی پروستات در محیط کشت RPMI حاوی FBS 10% در دمای 37ₒc و 5% CO2 کشت داده شد، سپس میزان بیان ژن CTLA-4 ، PD-L1،VISTA در رده های مختلف سرطانی به وسیله qRT-PCR اندازه گیری شد. بعد از اضافه کردن داروهای شیمی درمانی رایج شامل دوکسوروبیسین(paclitaxel) و دوستاکسل (Docetaxel) میزان رشد و تکثیر سلولهای سرطانی توسط تکنیک MTT مورد بررسی قرار گرفت، و برای این کار، سلولها با داروها مجاور گشته و سپس بعد از 24 ساعت، محیط کشت با محیط کشت حاوی MTT تعویض شده و بعد از 4 ساعت انکوباسیون توسط دستگاه ELISA Plate Reader جذب نوری در طول موج 570nm قرائت شد. همچنین میزان بیان ژن CTLA-4 ، PD-L1،VISTA در رده های مختلف سرطانی پروستات پس از اضافه کردن داروهای شیمی درمانی به وسیله qRT-PCR اندازه گیری شد. یافته ها: نتایجحاصل از بیان ژنهای ایمونوچک پوینتها نشان داد که میزان بیان ژن های CTLA-4 ، PD-L1،VISTA افزایش میابد در حالیکه با درمان رده سلولی توسط داروهای شیمی درمانی میزان بیان ژن ها بصورت معنی داری کاهش پیدا کرد.