مقایسه اثر هیدروکسی تیروزول و دوکسوروبیسین آزاد و نانوکپسوله با PLGA-PAA بر بیان ژنهایhTERT و CREB در رده سلولی 7-MCF سرطان پستان

Abstract

سرطان سینه شایع ترین سرطان تشخیص داده شده (24.5 درصد از کل سرطان ها) و علت اصلی مرگ ناشی از سرطان (15.5 درصد از کل مرگ و میر ناشی از سرطان) در زنان در سراسر جهان در سال 2020 بوده است. هدف اصلی این طرح مقایسه اثر هیدروکسی تیروزول و دوکسوروبیسین آزاد و نانوکپسوله باPoly (Lactide-Co-Glycolide-Co-Polyacrylic Acid) (PLGA-co-PAA) بر بیان ژن هایhTERT و CREB در رده سلولی 7-MCF سرطان پستان می باشد. مرور متون: کشورهای مدیترانه ای که به خاطر مصرف سبزیجات و روغن زیتون معروف هستند، شیوع کمتری از سرطان سینه دارند، احتمالاً به دلیل اثرات مثبت فنل هایی مانند هیدروکسی تیروزول موجود در روغن زیتون است. روش‌های جدید درمانی سرطان از فرآیند نانوکپسوله‌سازی و ترکیب با داروهای شیمی‌درمانی برای بهبود عملکرد دارو استفاده می‌شود. روش کار و مواد: داروها در نانوذرات سنتز شده ی PLGA-PAA لود شدند. سپس رده سلولی 7-MCF سرطان پستان کشت داده شدند. در مرحله بعد با روش MTT assay میزان IC50 برای هیدروکسی تیروزول و دوکسوروبیسین خالص و ترکیبی دو دارو و فرم نانو کپسوله هر کدام بدست آمد. تستهای آنالیز چرخه سلولی ،DAPI Staining وتکنیک Real Time PCR انجام گرفت . RNA توتال در گروهای کنترل وتیمار استخراج شدند سپس cDNA های مربوطه سنتز ودر مرحله بعد Real-Time PCR انجام گردید. تفاوت ها در میزان بیان ژنهای مورد نظردر گروه های کنترل و تیمار مشاهده و مشخص شد. يافته ها: یافته های MTT assay بیانگر این بودند که میزان IC50 برای هیدروکسی تیروزول کپسوله ppm 5/9 و ترکیب دو داروکپسوله ppm 3 /5 که کمتر از فرم آزاد آنهاست، بدست آمد. نتایج Real-Time PCR نشان می دهد در هر سه گروه از داروهای نانوکپسوله شده میزان بیان ژنهای hTERT و ,CREB1 CREB2 در رده ی سلولی 7-MCF در مقایسه با حالت آزاد به طور نسبی کاهش یافته است.