نیازهای اطلاعاتی و درک والدین از ایمنی و کیفیت مراقبت های پرستاری و ارتباط آن با عوارض گوارشی در کودکان و نوجوانان مبتلا به لوسمی بستری در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال1401
Abstract
چکیده
مقدمه: اطلاعات والدین دارای فرزند مبتلا به سرطان و دیدگاه آنها نسبت به مراقبت های پرستاری از عوامل مهم تاثیر گذار بر کیفیت خدمات درمانی است. این مطالعه با هدف تعیین اطلاعات، درک کیفیت و ایمنی مراقبت های پرستاری در مادران دارای فرزند مبتلا به لوسمی تحت اولین دوره ی شیمی درمانی و ارتباط آن با عوارض شیمی درمانی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد.
روش کار: در یک مطالعه توصیفی همبستگی، 110 مادر دارای فرزند مبتلا به لوسمی، در بخش های آنکولوژی بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز بصورت در دسترس نمونه گیری شدند، داده های مطالعه از طریق نسخه ایرانی پرسشنامه عوارض شیمی درمانی، پرسشنامه اطلاعات والدین مطلق و همکاران و پرسشنامه درک همراهان از ایمنی و کیفیت مراقبت های پرستاری جمع آوری شد. همچنین برای جمع آوری اطلاعات دموگرافیک از فرم مشخصات فردی اجتماعی و بالینی استفاده شد. داده ها در نرم افزار SPSSV24 تحلیل شدند.
یافته ها: یافته ها نشان داد، در مورد اطلاعات مادران، میانگین کل اطلاعات مادران از حداکثر نمره 5، در زمان بستری 2.19 بوده که در هفته چهارم به 2.99رسید. اگرچه کمترین اطلاعات در ابعاد اطلاعات پزشکی و اطلاعات مراقبت از سلامت جسمانی، بهداشتی بود اما بیشترین افزایش اطلاعات از هفته اول تا چهارم، با میانگین اختلاف 0.97و 0.90به ترتیب در این ابعاد اتفاق افتاده بود. مقایسه میانگین نمرات کل اطلاعات و مقیاس ها بین هفته های اول و چهارم با آزمون تی زوجی، معنی دار و نشانگر افزایش اطلاعات کسب شده بود (P<0.001). در مورد درک مادران از ایمنی و کیفیت مراقبت های پرستاری، میانگین کل درک از ایمنی و کیفیت مراقبت پرستاری از حداکثر نمره 4، که در زمان بستری 2.75 بود، در هفته چهارم به 2.99 رسید. اگرچه کمترین درک از ایمنی و کیفیت مراقبت در ابعاد شناسایی بیمار و بهداشت دست بود اما بیشترین افزایش درک مادران از ایمنی و کیفیت مراقبت پرستاری از هفته اول تا چهارم، با میانگین اختلاف 0.41 و 0.38به ترتیب در این ابعاد اتفاق افتاده بود. مقایسه میانگین نمرات کل درک مادران از ایمنی و کیفیت مراقبت پرستاری و زیرمقیاس ها بین هفته های اول و چهارم با آزمون تی زوجی، معنی دار و نشانگر افزایش درک از ایمنی و کیفیت مراقبت پرستاری بود (P<0.001). در مورد عوارض شیمی درمانی، مقایسه میانگین اندازه گیری های شدت عوارض شیمی درمانی در طی 4 هفته نشان داد، در طول زمان شدت عوارض برای تب، تهوع، استفراغ، زخم دهانی، اسهال و بی اشتهایی روند افزایش خطی داشته است ولی برای دو عارضه یبوست و هماتوم روند افزایش به صورت یک سهمی درجه دوم یا Uشکل (QUADRATIC) بود. در بین عوارض شیمی درمانی بیشترین عارضه در بی اشتهایی، تهوع و تب و
کمترین عارضه در یبوست و هماتوم دیده شد. ارتباط معنی داری بین بروز عوارض شیمی درمانی با اطلاعات والدین و درک آنها از ایمنی و کیفیت مراقبتهای پرستاری وجود داشت.
نتیجه گیری: در زمان بروز عوارض شیمی درمانی مادران بیشتر به دنبال کسب اطلاعات یا افزایش اطلاعات بودند و درک بیشتری از ایمنی و کیفیت مراقبت های پرستاری داشتند. همچنین تعیین سطح اطلاعات مادر به عنوان مراقبت اصلی کودک و نوجوان مبتلا به سرطان می تواند تاثیرات مثبتی بر روند درمان و کنترل عوارض شیمی درمانی و افزایش ایمنی و کیفیت مراقبت های پرستاری در این بیماران داشته باشد.