بررسی اکوکاردیوگرافیک فانکشن بطن راست به دنبال شروع کموتراپی با آنتراسایکلین ها
Abstract
رژیم درمانی کموتراپی با آنتراسایکلین ها که در درمان بدخیمی ها از قبیل لنفوم و کانسر پستان به صورت گسترده در مراکزدرمانی استفاده می شود و در عین کارآیی دارای عوارضی است که مهم ترین آنها قلبی است. این عوارض وابسته به دوز شامل نارسایی بطن راست و یا چپ هستند، برگشت ناپذیر بوده و می توانند پیامدبسیار بدی برای بیمار به همراه داشته باشند. با توجه به استفاده گسترده از این رژیم درمانی و عوارض قلبی مهم آن، این بیماران نیازمند کنترل ازنظر این عوارض طی درمان هستند تا درصورت بروز عوارض سریعا اقدامات لازم انجام شود. اکثر مطالعات در مورد کاردیوتوکسیسیتی مربوط به کموتراپی در مورد بطن چپ انجام شده و بررسی در زمینه فانکشن بطن راست بسیار اندک می باشد با توجه به اینکه نارسایی سمت راست قلب می تواند به طور زمینه ای در بیماران تحت درمان با آنتراسایکلین روی دهد انجام این مطالعه می تواند اطلاعات مهم و قابل توجهی در این مورد ارائه دهد.
روش کار: در این مطالعه همگروهی تمامی بیمارانی که تحت درمان با رژیم آنتراسایکلین برای درمان انواع مختلف سرطان قرار گرفته بودند، انتخاب شده و قبل از شروع درمان و به فاصله15روز بعد از اتمام جلسه دوم کموتراپی و 15روز بعد از اتمام جلسه آخر درمان تحت اکوکاردیوگرافی قرار گرفتند. همچنین میزان کاردیوتوکسیسیتی روی داده محاسبه شد. یافته های قبل و بعد درمان در مورد درگیری بطن چپ و راست قلب در افراد با و بدون کاردیوتوکسیستی و نیز بین دو گروه مقایسه شدند. جهت مخدوش نکردن مطالعه به دلیل دوزهای متغیر رژیم درمانی آنتراسایکلین، مطالعه روی بیماران با کانسر پستان انجام شد.
نتایج: مقدار اندازه گیری شده برای RV free Wall Strain ، به فاصله 15 روز از اتمام جلسه دوم درمان نسبت به قبل از درمان تقریبا ثابت و مقدار RV free Wall Strain ، به فاصله 15 روز از اتمام جلسه آخر درمان، کاهش معنی داری از لحاظ آماری مشاهده شد (044/0 = P). تعداد بیمارانی که قبل از درمان و نیز به فاصله 15 روز از اتمام جلسه دوم درمان RV free Wall Strain غیر نرمال داشتند، ده نفر بود در صورتی که این میزان در زمان انجام اکوکاردیوگرافی به فاصله 15 روز از اتمام جلسه آخر درمان به 22 نفر رسید؛ تعداد بیماران دارای RV free Wall Strain غیر نرمال در اکوکاردیوگرافی به فاصله 15 روز از اتمام جلسه آخر، به میزان قابل توجهی افزایش یافته بود (037/0 = P).