بررسی ارتباط بین نسبت اشباع اکسیژن خون بر ضربان قلب روی مرگ و میر بیماران با سابقه COPD

Abstract

در این تحقیق بر آن هستیم که معیار جدید تری را ارائه دهیم که به نظر می رسد میتواند مرگ ومیر را پیشگویی کند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر پیشگویی کنندگی نسبت اشباع اکسیژن خون بر ضربان قلب روی مرگ و میر بیماران تنفسی است. روش اجرا: مطالعه حاضر به صورت مقطعی، توصیفی-تحلیلی انجام شد. تعداد بیماری که وارد مطالعه پایلوت شدند 35 نفر بودند که بر اساس نتایج حاصله با محاسبه confidence level 95% و Margin of error 5% (خطای تیپ 1 برابر با 5%) 67 نفر محاسبه شد که برای افزایش قدرت مطالعه 70 نفر در نظر گرفته شد. بیماران بالای 18 سال با بیماری تنفسی که از 15تیر تا 15 شهریور با شکایت تنفسی به اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) مراجعه نموده بودند به صورت سرشماری تا تکمیل تعداد بیمار مورد نیاز انجام گردید. بیماران با تروما سر، ترومای ستون فقرات، افرادی که انتوباسیون پیش بیمارستانی شده اند و افراد با ایست قلبی و کنسر از مطالعه خارج شدند نتایج: در این مطالعه 70 بیمار وارد مطالعه شدند. بر این اساس میانگین سنی بیماران برابر با (09/70-20/60، CI95%) 40/14 ± 14/65 سال بود. در بررسی توزیع جنسی بیماران، 44 بیمار ( 9/62%) مرد و 26 بیمار (1/37%) را زن تشکیل می داد. از 70 بیمار، 4 بیمار (7/5%) بیماران تحت انتوباسیون راه هوایی قرار گرفتند. از بیماران مورد مطالعه 62 بیمار (88%) ترخیص و 6 بیمار (9%) فوت نمودند. در بررسی ارتباط بین میزان مدت بستری بیماران و پیامد بیماران با متغیرهای مورد مطالعه، ارتباطی بین متغیرها با طول مدت بستری بیماران وجود نداشت و مورد مطالعه نسبت بین اشباع اکسیژنی بر میزان ضربان قلب با طول مدت بستری بیماران ارتباط معنی داری نشان نداد. ارتباط بین نسبت اشباع اکسیژنی بر ضربان قلب با پیامد بیماران، ارتباط معنی داری وجود داشت و این ارتباط متوسط بوده است یعنی هرچقدر این نسبت بزرگتر احتمال ترخیص بیمار بیشتر است. در ضمن بین سابقه فشارخون بالای بیمار با پیامد بیمار نیز ارتباط معنی داری داشته و هرچقدر فشارخون بیمار بالاتر باشد و بیمار فاکتور خطر فشار خون را داشته باشد احتمال مرگ بیمار بیشتر است