فراوانی علایم اضطراب منتشر در جمعیت آذربایجان شرقی و ارتباط آن با شاخص های دموگرافیک

Abstract

اگرچه اختلال اضطراب منتشر (GAD) به طور گستردهای در مختلف محیطهای جهانی مورد مطالعه قرار گرفته است، مطالعات منطقهای برای ایجاد درک جامعی از اپیدمیولوژی این اختلال ضروری هستند. ویژگیهای منحصر به فرد آذربایجان شرقی، شامل تنوع فرهنگی و شرایط اجتماعی و اقتصادی آن، آن را به عنوان یک مورد مطالعاتی اطلاعاتی میکنند که میتواند به پایگاه دانش گستردهتری در مورد اپیدمیولوژی GAD کمک کند. این مطالعه به بررسی فراوانی GAD در جمعیت آذربایجان شرقی ایران میپردازد و رابطه آن با شاخصهای جمعیتی را بررسی میکند. روش کار و مواد: مطالعه حاضر یک مطالعه ی گذشته نگر و بر اساس مگا پروژه ای با 1500 خانوار ساکن در شهر تبریز، مرند، بناب، اسکو، ورزقان، خدآفرین (150 خوشه 10 خانواری) مورد بررسی گرفت. فاکتور های خطر زمینه ای مورد مطالعه شامل سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال با استفاده از پرسشنامه عمومی در افراد مورد مطالعه بررسی شد. علایم اختلال اضطراب منتشر از طریق پرسشنامهGAD-7 برآورد شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (v 18; SPSS, Inc., Chicago, IL) مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهدگرفت. یافته ها: در این مطالعه مجموعا تعداد 2816 نفر وارد شدند. تقریبا 40 درصد از جمعیت مورد مطالعه دچار درجات مختلف اضطراب بودند. شیوع اضطراب منتشر در شهرستان تبریز و سایر شهرستان ها8/39 درصد بود. شیوع اضطراب منتشر در شهرستان تبریز به طور معنی داری بیشتر از سایر شهرستان های استان بود (04/0P=). شیوع اضطراب منتشر به ترتیب در مردان4/32 درصد و در زنان 6/46 درصد بود. شیوع اضطراب منتشر در زنان به طور معنی داری بیشتر بود (05/0>P). با افزایش سن، شیوع اضطراب منتشر تا سن 55 سالگی افزایش و پس از آن نسبتا کاهش می یابد ولی در گروه سنی بین 45 تا55 سال بیشترین شیوع اضطراب منتشر مشاهده شد. اختلاف معنی داری در هیچ کدام از طبقه بندی ها بین مجردین و متاهلین وجود نداشت (05/0<P).