مقایسه مورتالیتی اندارترکتومی و ترومبولیتیک تراپی در امبولی ریه همراه لخته دهلیز راست طی10 سال در بیمارستان مدنی

Abstract

آمبولی حاد ریوی ، یک بیماری نیازمند توجه فوری و جدی است که علیرغم پیشرفت ‌های اخیر در این زمینه با نرخ مرگ و میر بالا همچنان چالش‌ های زیادی در تشخیص و درمان دارد.در اکوکاردیوگرافی، حدود 4٪ از بیماران مبتلا به آمبولی ریوی در دهلیز راست ترومبوز دارند. این بیماران با دو روش درمانی (ترومبولیتیک تراپی و جراحی ترومبوآمبولکتومی) تحت درمان قرار می گیرند و ما برآن شدیم تا نتایج مورتالیتی در دو گروه را در جامعه ایرانی مقایسه ‌کنیم. روش کار: در این مطالعه مقطعی به صورت گذشته نگر ﻫﻤــﻪ ﺑﯿﻤــﺎراﻧﯽ ﮐــﻪ در ﺳــﺎﻟﻬﺎی 1390 لغایت 1400 در داﻧﺸــﮕﺎه ﻋﻠــﻮم ﭘﺰﺷــﮑﯽ تبریز در بیمارستان شهید مدنی با تشخیص آمبولی حاد ریوی همراه با ترومبوز در دهلیز راست بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند. نتایج: در این مطالعه با 23 بیمار مبتلا به آمبولی ریه و لخته دهلیز راست بررسی شد. میانگین سن بیماران 13.69 ± 54.52 بود. نه نفر (39.1%) از بیماران مرد و چهارده نفر (60.9%) از بیماران زن بودند. 16 نفر از آنتی کواگولان‌ها استفاده کرده و 18 نفر به جراحی نیاز داشتند، در حالی که تنها 5 نفر از ترومبولیتیک تراپی بهره برده بودند. نتایج اکوکاردیوگرافی نشان داد که اکثر بیماران دچار توده متحرک دهلیز راست بودند و بیشتر بیماران دچار گسترش بطن راست و نقص عملکرد بطن راست بودند. مرگ داخل بیمارستانی در 43.5% بیماران رخ داد و تنها یک مورد از مرگ در طی یک سال پس از ترخیص گزارش شد. مقایسه مرگ داخل بیمارستانی بین گروه‌های مختلف درمانی نشان داد که تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. همچنین، تحلیل‌ها نشان داد که فشار خون پایین‌تر از 100 میلی‌متر جیوه و سن بالا با افزایش مرگ و میر داخل بیمارستانی ارتباط دارد. سن یک عامل پیشگویی کننده مستقل در مرگ و میر داخل بیمارستانی بیماران مبتلا به آمبولی ریه و لخته دهلیز راست است.