تاثیر استفاده از اسفنج ژلاتینی آغشته به تریپاراتاید بر میزان شدت درد و بروز درای ساکت پس از خارج سازی دندان
Abstract
مقدمه: استئیت آلوئوالر (*AO) یا حفره خشک socket) )dry یک عارضه دشوار و شایع پس از خارج کردن دندان، به ویژه مولرهای فک پایین است که شیوع آن حتی بین 20 تا 35 درصد گزارش
شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی تریپاراتاید، یک هورمون با منشا پاراتیروئید در
مقایسه با دارونما (نرمال سالین) در کاهش بروز )AO( پس از کشیدن مولرهای فک پایین می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسو کور mouth( )split با کد IRCT20230627058604N1 روی 82 دندان مولر مندیبل در 41 بیمار 18 تا 50 ساله بود که کاندید کشیدن دوطرفه دندان مولرهای فک پایین بودند. (بدون توجه به مشابه بودن شماره دندان های مولر دوطرف دهان) در یک سمت بیمار پس از خارج کردن دندان اسفنج کالژنی که به
مدت 5 دقیقه آغشته به تریپاراتاید بوده در ساکت قرار داده شد و بخیه 8( )figure صورت گرفت. در سمت دیگر اسفنج کالژنه بدون دارو و آغشته به نرمال سالین در ناحیه قرار داده شد و مانند سمت دیگر بخیه انجام پذیرفت. درد و از بین رفتن لخته در روزهای 1، 3، 7 پس از کشیدن دندان توسط دندان پزشک بدون اطالع از سمت مداخله به صورت جداگانه ارزیابی شد. جهت بررسی درد از نمودار )*VAS( استفاده شد. نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری توسط chi2 و t- independent
test با نرم افزار SPSS صورت گرفت.
مورد بررسی
یافته ها: در این مطالعه تعداد 82 دندان مربوط به 41 بیمار به صورت mouth split
قرار گرفت. 51.2 درصد از بیماران مرد و 48.8 درصد زن بودند.
- میانگین(انحراف معیار) میزان درد طبق نمودار VAS در گروه مداخله با تریپاراتاید )1.46(
و در گروه دارونما )1.84( می باشد.
- میزان بروز درای ساکت در گروه مداخله با تریپاراتاید برابر با 4/88 درصد و در گروه دارونما
برابر با 9/76 درصد می باشد
نتیجه گیری:
- تریپاراتاید در کاهش میزان شدت درد پس از خارج سازی دندان تاثیر معنا داری ندارد.
- تریپاراتاید در کاهش بروز درای ساکت پس از خارج سازی دندان موثر می باشد.