ارتباط بین انواع شکستگی های تروماتیک ستون فقرات گردنی و پشتی در سی تی اسکن با آسیب حاد نخاعی در MRI
Abstract
تروما به ستون فقرات و طناب نخاعی در بیشتر موارد منجر به آسیب های نورولوژیکی قابل توجهی از جمله پاراپلژی، کوادری پلژی یا حتی مرگ می شود. بیمارانی که دچار آسیب کامل طناب نخاعی بدون باقی ماندن عملکرد حرکتی یا حسی در معاینه نورولوژیکی می شوند، پروگنوز بسیار بدی دارند. بررسی های رادیولوژیکی اهمیت بسیار بالایی در تشخیص و مدیریت درمانی بیماران با ترومای ستون مهره دارد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین انواع شکستگی های تروماتیک ستون فقرات گردنی و پشتی در سی تی اسکن با آسیب حاد نخاعی در MRI می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر، CT اسکن فقرات گردنی و پشتی بیماران ترومایی که به بیمارستان امام رضا مراجعه کرده اند مورد ارزیابی قرار گرفته و نوع مورفولوژیک شکستگی ستون فقرات گردنی و پشتی در CT اسکن تعیین گردید. سپس MRI که در فاز حاد تروما (هفته اول) برای بیمار از فقرات گردنی و پشتی انجام گرفته جهت وجود و شدت آسیب نخاعی و اثر فشاری روی طناب نخاعی بررسی شد.
یافته ها: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر نیز یافته های CT-Scan و MRI مربوط به ۱۹۶ بیمار با آسیب تروماتیک فقرات گردنی و پشتی ارزیابی شدند. میانگین سن بیماران ۰۵/۱۸ ± ۸۹/۴۵ سال و ۱/۶۵ درصد آن ها مذکر بودند. ارزیابی یافته های CT-Scan از نظر مورفولوژی شکستگی نشان داد که۶/۳۳ درصد موارد compression، ۶/۳۳ درصد موارد burst و ۸/۳۲ درصد موارد rotational/distraction می باشند. در موارد مورفولوژی compression، شایع ترین مهره های گردنی درگیر C2 و C6؛ و شایع ترین مهره پشتی درگیر T6 بود. در موارد مورفولوژی burst شایع ترین مهره گردنی درگیر C2 و شایع ترین مهره پشتی درگیر T12 بود. در موارد مورفولوژی rotational/distraction شایع ترین مهره گردنی درگیر C7 و شایع ترین مهره پشتی درگیر T1 بود. از نظر تصویربرداری MRI، در ۳/۵۰ درصد موارد آسیب طناب نخاعی وجود داشت که در ۴۹ بیمار edema or transection cord به تنهایی و در ۱۰ بیمار hemorrhage به تنهایی وجود داشت. همچنین هر دو یافته با هم در ۳۹ بیمار همزمان مشاهده گردید. شایع ترین یافته های همراه مشاهده شده نیز شامل ادم یافت نرم و التهاب استخوانی بودند. هرنیاسیون تروماتیک دیسک نیز در ۹/۱۷ درصد بیماران مشاهده گردید.