مقایسه پارامترهای دزیمتریک و ارزیابی تکنیک¬های پرتودرمانی سه¬ بعدی تطبیقی، پرتودرمانی با شدت تعدیل یافته و توموتراپی در سرطان نازوفارنکس
Abstract
سرطان نازوفارنکس یکی از شایع¬ترین سرطان¬های نواحی سر و گردن می¬باشد. حدود 68 درصد از بیماران مبتلا به سرطان نازوفارنکس در هنگام تشخیص در مراحل پیشرفته آن قرار دارند. هدف از این مطالعه مقایسه پارامترهای دزیمتریک و ارزیابی تکنیک¬های پرتودرمانی سه¬ بعدی تطبیقی، پرتودرمانی با شدت تعدیل یافته و توموتراپی در سرطان نازوفارنکس برای کمک به انتخاب روش بهینه برای این بیماران است.
روش‌ها: در مجموع 15 بیمار مبتلا به سرطان نازوفارنکس بصورت گذشته نگر برای طراحی مجدد روش¬های پرتودرمانی با شدت تعدیل یافته، هلیکال توموتراپی و سه بعدی تطبیقی مورد استفاده قرارگرفتند. دز تجویزی (Planning target volume) PTV برای تومور اولیه و غدد لنفاوی متاستاتیک 70 گری در33 جلسه و برای نواحی تحت بالینی پرخطر 4/59 گری در 33 جلسه بود. پارامترهای دزیمتری PTVها و ارگان¬های در معرض خطر و همچنین زمان درمان اندازه¬گیری شدند و توسط آزمون آماری t زوجی مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته¬ها: روش هلیکال توموتراپی بطور معناداری، از میانگین شاخص همگنی، یکنواختی و دز میانگین بهتر حجم هدف در مقایسه به طرح¬های پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی و پرتودرمانی با شدت تعدیل یافته برخوردار بود. همچنین دز رسیده به ارگان¬های در معرض خطر را نسبت به طرح¬های پرتو درمانی سه بعدی تطبیقی و پرتودرمانی با شدت تعدیل یافته کاهش داد. زمان درمان روش سه بعدی تطبیقی بطور معناداری کمتر از روش هلیکال توموتراپی و پرتودرمانی با شدت تعدیل یافته بود. اما از نظر پوشش تومور و دقت دزیمتری و محافظت از برخی ارگان¬های در معرض خطر در مقایسه با روش هلیکال توموتراپی و پرتودرمانی با شدت تعدیل یافته عملکرد مناسبی نداشت.