همراهی هیستوپاتولوژی کبد چرب غیر الکلی با آترواسکلروز عروق کرونر در پرونده های اداره کل پزشکی قانونی استان آذربایجان شرقی
Abstract
آترواسکلروزیس بیماری عروقی است که با رسوب لیپید و کلسترول با چگالی کم بر روی دیواره داخلی شریان ها با قطر متوسط و بزرگ مشخص میگردد. نتیجه این فرایند تشکیل پلاکهای فیبری-چربی (آتروما) بوده که با افزایش سن رفته رفته ازدیاد مییابد و موجب استنوزیس و یا عوارض دیگر میگردد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین ارتباط بین شدّت کبد چرب غیر الکلی با درجه آترواسکلروز عروق کرونری می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه بیمارانی که در سال های ۹۵، ۹۶ و ۹۷ فوت کرده و به دلیل ارجاع به پزشکی قانونی تحت بیوپسی همزمان کبد و عروق کرونر بوده اند، در صورت داشتن کبد چرب در لام فرد وارد مطالعه شده و به صورت توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرار گرفتند که اطلاعات ۲۰۵ بیمار جمع آوری شد و در نهایت ۳7 بیمار به دلیل معیارهای خروج مطالعه (سابقه مصرف الکل، هپاتیت ویرال، هپاتیت اتوایمیون و ...) از بررسی کنار گذاشته شده و نهایتا ۱68 نمونه مورد بررسی قرار گرفت. لام های پاتولوژی این نمونه¬ها از بایگانی پزشکی قانونی استخراج و مجددا بر اساسgrading و staging ذکر شده در این مطالعه بررسی شد. در مرحله بعدی بلوک نمونه¬های انتخاب شده از بانک بلوک بافتی استخراج و مجددا پس از تهیه لام جدید تحت رنگ آمیزی تری کروم جهت برآورد دقیق فیبروز کبدی قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین سن نمونه¬های مورد مطالعه 42/۴۹ سال و 75 درصد بیماران مذکر بودند. شایع ترین علت ارجاع به پزشکی قانونی (علت فوت) مربوط به مرگ ناگهانی و سپس ابتلا به بیماری زمینه ای بوده است. ارزیابی وضعیت بافت شناسی NAFLD در نمونه¬های مورد مطالعه نشان داد که به طور کلی 9/43 درصد نمونه¬ها دارای استئاتوهپاتیت بودند که بیشتر آنها در اسکلروز، Stage 1 از 6 قرار داشتند.4/81 درصد نمونه¬ها دارای آترواسکلروز در عروق کرونری بودند و بر اساس طبقه بندی Herbert Stay، بیشترType 5 (۶/19 درصد) و Type 1 (۴/۱۹ درصد) بوده اند. رابطه آماری معنی داری بین شدت استئاتوز ساده و آترواسکلروز عروق کرونری وجود نداشته است. بیش از نیمی از نمونه¬ها (7/68 درصد)، درگیری سلولی کبدی بین ۵ تا 33 درصد داشته اند که البته این نمونه¬ها نیز از نظر طبقه بندی Herbert Stay بیشتر در طبقه بندی متوسط آترواسکلروز قرار داشته اند. رابطه آماری معنی داری بین گرید نهایی NAFLD و شدت آترواسکلروز عروق کرونری مشاهده نگردیده است. در بیماران با شدت آترواسکلروز عروق کرونری بالاتر، میزان فیبروز کبد نیز بالاتر می باشد؛ ولی از نظر آماری تفاوتی معنی داری مشاهده نگردیده است.