مقایسه تاثیر قطره سرم اتولوگ ۴۰ درصد با قطره اشک مصنوعی، در بهبود آسیب اپی تلیال قرنیه بعد از جراحی کراس لینکینگepithelium-off: یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده دو سو کور
Abstract
جراحی کراس لینکینگ epithelium-off قرنیه تکنیکی می باشد که به واسطه برداشت اپیتلیوم قرنیه انجام می گردد در خصوص توقف روند پیشروی کراتوکونوس کارایی و عملکرد بهتری در مقایسه با پروسیجر های epithelium-on دارد. با این وجود، بهبود آسیب اپیتلیال نیز نیازمند زمان بوده و در این زمان بهبودی بیماران درد در نواحی مختلف محل جراحی را تجربه و تحمل می نمایند. هدف از مطالعه کنونی، مقایسه نتایج استفاده از قطره چشمی سرم اتولوگ 40 درصد در مقایسه با گروه قطره اشک مصنوعی پس از جراحی کراس لینکینگ epithelium-off می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور تک مرکزی بیماران مبتلا به کراتوکونوس که آماده جراحی می باشند وارد مطالعه شدند. به طور تصادفی بیماران با استفاده از نرم افزار کامپیوتری به دو گروه مداخله (قطره سرم اوتولوگ 40 درصد) و گروه کنترل (قطره اشک مصنوعی) تقسیم شد. ابتدا بیماران تحت معاینه کامل چشم پزشکی قرار گرفتند. قبل از جراحی سابقه کامل پزشکی، معاینه کامل چشم پزشکی، حدت بینایی بدون اصلاح و با اصلاح، ریفراکشن قبل و بعد از سیکلوپلژی، تونومتری افتالموسکوپی، توپوگرافی، پاکی متری ثبت شده و بیماران با ضخامت قرنیه کمتر از 400 میکرون، سابقه هرپس چشمی، سابقه اخیر هر نوع عفونت چشمی، وجود اسکار یا کدورت قرنیه، نوروتروفیک کراتوپاتی، سابقه مثبت بیماری های اتوایمون و حاملگی از مطالعه خارج شدند.
یافته ها: تعداد ۳۴ بیمار (۳۴ چشم) پس از انجام جراحی کراس لینکینگ کلاژن قرنیه epithelium-off از نظر بهبود آسیب اپیتلیال قرینه در دو گروه مداخله (سرم اوتولوگ 40 درصد به همراه اشک مصنوعی) و گروه کنترل (اشک مصنوعی) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن بیماران ۸۷/۳ ± ۷۶/۲۳ سال با دامنه ۱۸ تا ۳۰ سال بود. ۷/۶۴ درصد (۲۲ مورد) بیماران مذکر و ۳/۳۵ درصد (۱۲ مورد) مونث بودند. در ارزیابی CED، در بیماران گروه مداخله در روز بعد از عمل ۷ مورد (۲/۴۲ درصد) از بیماران CED نداشته و تنها چند ناحیه PEE در Center قرنیه مشاهده گردید. در سایر بیماران گروه مداخله نیز در روز دوم پس از عمل بهبودی حاصل شد. به طور معنی داری شدت درد در گروه مداخله پایین تر از گروه کنترل بود (۸۲/۱ در مقابل ۸۸/۴؛ ۰۰۱/۰p=). دو گروه تفاوت آماری معنی داری از نظر وضعیت روحیه و خواب نداشتند. در خصوص اثر سوء پس از جراحی بر روی مطالعه و استفاده از کامپیوتر و رانندگی و تماشای تلویزیون بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد؛ ولی به طورکلی معنی داری اثر سوء پس از جراحی در بیماران گروه کنترل بیشتر از گروه مداخله بود. در مقایسه بهبودی درد چشم نسبت به ویزیت های قبلی در ویزیت نهایی مشاهده شد که میزان بهبودی در گروه مداخله برابر ۸۲/۵ ± ۷۰/۷۴ درصد و در گروه کنترل برابر ۹۱/۴ ± ۸۲/۳۸ درصد می باشد که تفاوت آماری معنی داری نیز بین دو گروه مشاهده گردید (۰۰۱/۰p=).