تولید پلاکت از سلول های بنیادی خون بند ناف با استفاده از بایوراکتور
چکیده
مقدمه و هدف: پلاکت ها نقش کلیدی در درمان ترومبوسیتوپنی دارند. امروزه پلاکت ها ازطریق اهدای خون به دست می آیند. با این حال، به دلیل محدودیت در آماده سازی و ذخیره سازی، امروزه محققین را بر آن داشته که آنها را در آزمایشگاه ها تولید بکنند، به ویژه از طریق بیوراکتورها، که مگاکاریوسیت های حاصل از سلول های بنیادی مختلف را به پلاکت ها با تعداد زیاد و قابل تزریق در مقیاس بزرگ تبدیل می کنند.
مواد و روش: در این مطالعه، سلول‌های CD34+ جدا شده از خون بند ناف به مگاکاریوسیت تمایز داده شدند. یک بایوراکتور 6 محفظه ای با داربست کلاژن دو لایه و چندین فاکتور ECM و کرایوپرسیپتیت برای تقلید از ساختار مغز استخوان استفاده شد. به طور جداگانه از داربست های کتیرا و کتیرا -کلاژن هم در حالت دولایه ای مورد استفاده قرارگرفت. پس از افزودن مگاکاریوسیت ها به داربست، PLT ها تحت اثر فشار جریان و برهمکنش با ساختار داربست ، عوامل ECM و مواد موجود در کرایوپرسیپتیت تولید شدند.
یافته ها: 10000 عدد سلول CD41+ حاصل از سلول‌های CD34+ خون بند ناف در هرمحفظه بایوراکتور وارد شدند. بعد از عملکرد بایوراکتور میانگین آزادسازی پلاکت ها از یک مگاکاریوسیت در داربست کلاژن خالص 17.42 عدد پلاکت بود، با افزودن فیبرین، فیبرونکتین، اسید هیالورونیک و کرایوپرسیپتیت به داربست کلاژن به ترتیب 4/21، 4/22، 9/23 و 37/27 پلاکت و با افزودن همزمان سه فاکتور(فیبرین، فیبرونکتین، اسید هیالورونیک ) به داربست کلاژن 52/30 پلاکت و با افزودن همزمان 4 فاکتور(فیبرین، فیبرونکتین، اسید هیالورونیک و کرایوپرسیپتیت) تعداد پلاکت ها به 34 عدد رسید. تولید پلاکت بر حسب یک مگاکاریوسیت در داربست کلاژن 42/17، در داربست کتیرا 44/9 و در داربست کتیرا – کلاژن46/23 عدد بدست آمد .
بحث و نتیجه گیری: پلاکت های عملکردی قابل تزریق را می توان در مقیاس بزرگ با یک بایوراکتور چند محفظه ای، با استفاده از اسکافلدهای مناسب و ترکیبی از عوامل مختلف ماتریکس خارج سلولی و کرایوپرسیپتیت تولید کرد.