توسعه هیدروژل کیتوزان حاوی میسل‌های PEG-PCL بارگذاری شده با سیلیبینین و بررسی خاصیت ضدسرطانی آن در سلول‌های B16 ملانوما

Abstract

مقدمه: سیلیبینین نوعی دارو با منشا گیاهی و اثرات ضدسرطانی و محافظت کنندگی کبد است که به دلیل ساختار هیدروفوب خود و محلولیت کم، کاربرد محدودی در بالین دارد به همین علت است که از هیدروژل‌ کیتوزان-دی‌آلدهید استارچ استفاده می‌شود تا نیمه‌عمر دارو در بدن افزایش پیدا کند اما به دلیل ماهیت هیدروفوب دارو از میسل‌های PEG-PCL استفاده می‌شود تا هدف درمانی انجام بگیرد، غلظت دارو در بافت تومور بالا برود و بارگذاری دارو در هیدروژل ممکن شود. اهداف: تهیه‌ی‌ یک فرمولاسیون جدید از داروی سیلیبینین به کمک هیدروژل‌های درجا ژل شونده و نانوذرات. روش‌ کار: سیلیبینین به روش تبخیر کمک حلال در میسل‌های PEG-PCL بارگذاری شد. دی‌آلدهید استارچ (DAS)تولید شد. ترکیب دارو-کوپلیمر freeze-dry شده به محلول DAS اضافه شد و درنهایت مخلوط بدست آمده به یکباره به محلول کیتوزان اضافه شد تا فرایند cross-linking انجام بگیرد و هیدروژل تشکیل شود. تست‌های فیزیکوشیمیایی مربوطه انجام گرفت. برای بررسی میزان سمیت سلولی از سلول‌های B16 melanoma و رنگ‌آمیزی MTT و Live/Dead استفاده شد.نتایج: میزان انکپسولاسیون دارو در میسل‌ها در حد قابل قبول بود و سایز میسل‌ها در رنج استاندارد (20-200 نانومتر) قرار داشت. ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی مربوط به هیدروژل و میسل‌ها مناسب بود. بر طبق مطالعات رهش دارو، پس از گذشت 72 ساعت حدود 98% دارو به محیط بافر با حجم 200 میلی‌لیتر وارد شد. مطالعات کشت سلولی نشان داد که فرمولاسیون هیدروژل و میسل به تنهایی غیر سمی بوده و مرگ و میر سلول‌ها در مواجهه با آنها پایین است. بحث، بررسی و نتیجه‌گیری: طبق بررسی‌های انجام گرفته و مقایسه با مقالات، رهش دارو در فرمولاسیون هیدروژل نسبت به داروی آزاد یا داروی بارگذاری شده در میسل کنترل شده‌تر بود. هیدروژل‌های کیتوزان-دی‌آلدهید استارچ حاوی نانوذرات PEG-PCL می‌توانند برای رساندن عوامل درمانی به بافت تومور و هدف درمانی سرطان کارآمد باشند.