بررسی میزان بیان و ارتباط بیان دو ژن UCA1 lncRNA و miR-143 در بافت توموری و بافت حاشیه تومور بیماران مبتلا به SCC زبان

Abstract

SCC زبان یکی از شایع ترین سرطانهای مربوط به حفره دهانی است . این بیماری دارای پاتوژنز بسیار پیچیده است و تحقیقات تاکنون نتوانسته اند دلیل اصلی و چگونگی پیشرفت این بیماری را مشخص کنند همین موضوع اهمیت بررسی پروفایل بیانی ژنها در این بیماری را برای آشکارسازی روند مولکولی پاتوژنز این بیماری نشان می دهد . در همین راستا و جهت بهبود شناخت مسیر های مولکولی ایجاد کننده SCC زبان ، این مطالعه با هدف تعیین پروفایل بیان UCA1 lncRNA و سطح بیان miR-143 در نمونه های توموری و مارژین SCC زبان انجام شده است. روش ها: نمونه های بافتی شامل ۵۰ نمونه بافت سرطانی SCC زبان و ۵۰ نمونه بافت مارژین، تهیه و تحت استخراج RNA قرار گرفتند. DNA مکمل سنتز شد و سپس سطوح بیان ژن های هدف با استفاده از real time PCR اندازه‌گیری شد. علاوه بر این، ارتباط بین بیان ژنهای مورد بررسی با یکدیگر و ویژگی‌های بالینی آسیب‌شناختی بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج به‌دست‌آمده از q-PCR نشان داد که هر دو ژن مورد بررسی دارای تغییرات بیان معنی داری در نمونه های تومور نسبت به مارژین داشتند0.05)>(p. میزان بیان UCA1 lncRNA در نمونه های توموری نسبت به بافت سالم دارای افزایش بود ولی بیان miR-143 در نمونه ها کاهشی بود. همچنین تغییرات هر دو ژن با متاستاز و درگیری لنف نودها ارتباط داشت. به علاوه بیان دو ژن مورد نظر در نمونه های توموری دارای همبستگی منفی بود.