بررسی اختلالات سیستمیک در بیماران مراجعه کننده به اورژانس با پارکینسون

Abstract

بیماری پارکینسون (PD) نوعی اختلال حرکتی عصبی است که با چهار علائم حرکتی اصلی مشخص می شود: برادی کینزی، سفتی، لرزش در حالت استراحت و بی ثباتی وضعیتی. بیماری پارکینسون یک بیماری پیشرونده است که هیچ درمانی ندارد و هیچ روش درمانی فعلی برای اصلاح بیماری تایید نشده است. اختلال عملکرد حرکتی و غیر حرکتی در بیماران مبتلا به پارکینسون منجر به کاهش قابل توجهی در کیفیت زندگی می شود. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی اختلالات سیستمیک در بیماران مراجعه کننده به اورژانس با پارکینسون می باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی و گذشته نگر می‌باشد که سوابق پزشکی 110 بیمار مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) با پارکینسون در 4 سال اخیر بررسی شد. با هماهنگی بایگانی مرکز آموزشی درمانی بیمارستان امام رضا تبریز پرونده کلیه بیماران با بیماری پارکینسون مراجعه کننده به اورژانس بررسی و اطلاعات مربوط به سن, جنس, مدت زمان بیماری, بیماری زمینه ای همراه، اختلالات شناختی، اختلالات خواب، اختلالات سیستم قلبی عروقی، سیستم گوارشی و ادراری، فشار خون ثبت شده بیمار حین ورود به اورژانس، قد و وزن بیمار، مدت زمان بیماری، مصرف سیگار در پرسش نامه از پیش طراحی شده ثبت شد و جهت آنالیز داده ها از نرم افزار آماری SPSS ورژن 21 استفاده شد.

نتایج: 110بیمار مراجعه کننده به اورژانس با پارکینسون در 4 سال اخیر مورد بررسی قرار گرفتند که بر اساس روش آماری کولموگروف- سمیرینوف از توزیع نرمال تبعیت نمی کند (001/0pv<) بر این اساس میانگین سنی بیماران برابر با 14/11 ± 42/72 سال بود، میانه سنی بیماران 73 سال بود با میانچارکی 69 تا 79 سال بود. در بررسی توزیع جنسی بیماران، 72 بیمار ( 4/44%) مرد و 38 بیمار (6/55%) را زن تشکیل می داد. در بررسی BMI بیماران، میانه برابر با 24 کیلوگرم بر مترمربع و میانچارکی 21 تا 26 می باشد. در بررسی طول مدت بیماری، میانه برابر با 5 سال و میانچارکی 2 تا 8 سال را داشت. اغلب بیماران اختلال خواب و اختلال تعادل داشتند. 50 بیمار معادل 5/45% ، پذیرش درمان مناسبی را نداشتند و داروها را یا مصرف نمی کردند و یا به صورت منظم مصرف نمی نمودند. در بررسی فاکتورهای خطر بیماران و شرح حال بیماری های مزمن و قدیمی بیماران، فشارخون بالا در اغلب بیماران وجود داشت.