تأثیر شنبلیله بر حجم شیر و سطح پرولاکتین مادران نوزادان نارس: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترلشده

Abstract

چکیده مقدمه: شیر مادر منبع تغذیه ترجیحی برای نوزادان نارس است. Galactogouesدارو یا گیاهانی هستند که تولید شیر راآغاز، القا و حفظ میکنند. بدین منظور از Galactogouesبرای رفع مشکل کمبود شیر استفاده میشود. لذا این مطالعه باهدف تعیین تأثیر شنبلیله بر حجم شیر و سطح پرولاکتین (پیامدهای اولیه) و وزنگیری نوزاد، رضایت از وضعیت شیردهی وحوادث جانبی (پیامدهای ثانویه) در مادران نوزادان نارس انجام گرفت.روش کار: این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده سهسوکور بر روی 68مادر انجام شد. مشارکت کنندگان با استفاده ازبلوکبندی تصادفی به دوگروه مداخله (شنبلیله) و کنترل (دارونما) تقسیم شدند. کپسولهای 500میلیگرمی شنبلیله و دارونماسه بار در روز از روز پنجم بعد از زایمان تا روز 14توسط مشارکتکنندگان مصرف شد. حجم شیر مادران روز چهارم پس اززایمان (یک روز قبل از مداخله)، روز هفتم و روز پانزدهم پس از مداخله اندازهگیری شد. سطح پرولاکتین صبح روز قبل و بعداز مداخله اندازهگیری شد. از آزمونهای تیمستقل، مجذور کای، منویتنییو و ANCOVAبرای تجزیه و تحلیل دادههااستفاده شد.نتایج: بین دو گروه از لحاظ مشخصات دموگرافیک، حجم شیر و سطح پرولاکتین پایه تفاوت معنیدار آماری وجود نداشت( .)P<0/05در روز هفتم مداخله، حجم شیر به طور معنیدار در گروه شنبلیله نسبت به دارونما بیشتر بود ( ،)P=0/017اما ازنظر حجم شیر ( )P=0/073و پرولاکتین ( )P=0/324در روز 15تفاوت معنیدار آماری بین دو گروه وجود نداشت. همچنین ازنظر وزن نوزاد بعد از مداخله ( )P=0/172و رضایت از شیردهی ( )P=0/484تفاوت معنیدار آماری بین دو گروه وجود نداشت.هیچگونه عارضه جانبی توسط شرکتکنندگان گزارش نشد.نتیجه گیری: شنبلیله حجم شیر را در روز هفتم مداخله افزایش داد، ولی بر روی سطح پرولاکتین تأثیر معنیداری نداشت. باتوجه به وجود شواهد ناکافی و متناقض در این زمینه، انجام کارآزمایی های بیشتر با حجم نمونه بزرگ توصیه میشود.