تاثیر کورکومین، عصاره سیاه دانه و ترکیب کورکومین-عصاره سیاه دانه بر تراکم توده استخوانی و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به استئوپروز اولیه

Abstract

چکیده زمینه و هدف: ارزیابی کیفیت زندگی و تراکم استخوانی به عنوان یک علامت مهم در سیر تکاملی بالینی بیماران مبتلا به استئوپروز و شکستگی در نظر گرفته می شود. ﻫﺪف اﯾن ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ارزیابی اثر کورکومین، عصاره سیاه دانه و ترکیب کورکومین-عصاره سیاه دانه بر تراکم توده استخوانی و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به استئوپروز اولیه بود. روش بررسی: اﯾﻦ کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی بر روی 120 زن یائسه 50 الی 65 سال مبتلا به استئوپروز اولیه یا استئوپنی انجام گرفت. قبل از مداخله، از طریق معیارهای مطالعه و انجام آزمایشات لازم علل ثانویه استئوپروز کنار گذاشته شد، سنجش تراکم استخوان با روش Dual-energy X-ray absorptiometry (DEXA) انجام گرفت؛ همچنین پرسشنامه مشخصات فردی-اجتماعی، پرسشنامه مشخصات مامایی و پزشکی، و پرسشنامه کیفیت زندگی اختصاصی دوران یائسگی (MENQOL) تکمیل شد. افراد مورد مطالعه، به ‌صورت تصادفی، با استفاده از روش بلوک بندی تصادفی به چهار گروه؛ دریافت کننده روزانه یک عدد 1) کپسول روغن سیاهدانه 1000 mg -پلاسبوی کورکومین؛ 2) کورکومین80mg -پلاسبوی سیاه دانه؛ 3) سیاهدانه1000 mg-کورکومین 80mg و 4) پلاسبو (میکروکریستالین سلولز) به مدت 6 ماه با نسبت 1:1:1:1 تقسیم شدند. پرسشنامه MENQOL مجدد طی مداخله در پایان ماه 2، 4 و 6 تکمیل و بلافاصله بعد از اتمام مداخله نیز، مجددا سنجش تراکم استخوان با روش DEXA انجام گرفت.

یافته ها: پنج مورد (2-0 مورد در هر گروه) افت نمونه وجود داشت. عارضه مهمی گزارش نشد. بعد از مداخله از نظر هیچکدام از پارامترهای دانسیته استخوانی و نیز نمره کلی کیفیت زندگی تفاوت معنی دار آماری بین گروهها وجود نداشت. در زیر مقیاسهای کیفیت زندگی، بعد از مداخله در گروه کورکومین نمره کیفیت زندگی در زیر دامنه وازوموتور و در گروه سیاهدانه در زیردامنه وازوموتور و فیزیکی به طور معنادار نسبت به گروه پلاسبو بهتر بود و در سایر موارد تفاوت معنی داری بین گروهها وجود نداشت. نتیجه گیری: استفاده از کورکومین، عصاره سیاه دانه و یا ترکیب هر دو آن‌ها به مدت شش ماه منجر به بهبود معنادار هیچیک از پارامترهای دانسیته استخوانی نشده و تنها باعث بهبود معنادار تعداد معدودی فاکتورهای کیفیت زندگی شد.