بررسی اثرات اگزوزوم های مشتق از سلول های مزانشیمی بنیادی انسانی (MSC) بر تمایز و عملکرد سلولهای T کمکی 17 (Th17) در افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)

Abstract

پاسخ های التهابی نقش به سزایی در ایجاد و پیشرفت بیماری COPD دارند. مطالعا تاکنون روش های درمانی مختلفی برای درمان این بیماران پیشنهاد شده است. در این مطالعه ما به بررسی اثرات تنظیمی اگزوزوم ¬های مشتق از سلول¬ های MSC بر روی فعالیت سلول ¬های Th17 خون محیطی بیماران مبتلا به COPD پرداخته ایم. روش ¬ها و مواد: در اين مطالعه بنیادی، به منظور جداسازی سلول ¬های PBMC، از ۲۰ بیمار مبتلا به COPD ۸ میلی ¬لیتر خون حاوی ماده ضد انعقاد گرفته شد. بعد از نمونه گیری و جدا سازی سلول ¬هایPBMC از آن ها، درصد تمایز سلول های TH17 و میزان بیان ژن و سطح ترشحی سایتوکاین ¬های IL-17 و IL-22, Il-23 قبل و بعد از همکشتی با اگزوزوم¬ های مشتق از سلول¬ های MSC اندازه گیری شد. در آخر برای آنالیز داده ها از نرم افزارGraphpad Prism استفاده شد و ۰.۰۵> p به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که میزان ترشح سایتوکاین¬ های IL-17 و IL-22, IL-23 بعد از همکشتی با اگزوزوم¬ های مشتق از سلول¬ های MSC به طور معناداری در PBMC بیماران کاهش داشت. همچنین سطح بیان ژن RORγt، IL-17، IL-22 و IL-23 به طور معناداری کاهش داشته است. علاوه بر آن کاهش قابل توجه ¬ای در میزان تمایز لنفوسیت ¬ها به TH17 پس از همکشتی با اگزوزوم¬ های MSC مشاهده شد.