بررسی اثربخشی داروهای به کار رفته در درمان بیماران بستری با تشخیص COVID-19 در بخش مراقبت های ویژه کودکان از بهمن ماه 1398 تا بهمن ماه 1400: یک مطالعه گذشته ‌نگر

Abstract

اطلاعات محدودی در مورد COVID-19 در مورد کودکان وجود دارد . درمان های مورد استفاده در کودکان در غالب موارد بر اساس نتایج حاصل از مطالعات در بزرگسالان تعمیم داده می شوند و اطلاعات در رابطه با اثر بخشی داروهای مختلف در کودکان محدود می باشد. هدف:بررسی ارتباط داروهای مورد استفاده در COVID-19 و بررسی داده های آزمایشگاهی و بررسی یافته های بالینی با 4پیامد ، طول مدت اقامت در بیمارستان و طول مدت اقامت در PICU و طول مدت ونتیلاسیون و سرانجام بستری در بیمارستان. مواد و روش ها:معیارهای ورود به مطالعه شامل تمامی بیماران با سن 2 ماه تا 18 سال، با تشخیص COVID-19 بر اساس کرایتریای بالینی یا تست PCR مثبت از تاریخ 01/11/98 تا 01/11/1400 که در PICU بستری بوده اند، می باشد. داده های استخراج شده از پرونده های بیماران در فرم های مخصوص هر بیمار ثبت گردید و و پس از تکمیل داده ها فایل اکسل داده ایجاد شد و سپس ، تحلیل داده های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد .نتایج: داروی متیل پردنیزولون با طول اقامت در در PICU ، طول اقامت در بیمارستان و سرانجام بستری در بیمارستان دارای ارتباط بارزی می باشد. همچنین یکسری دیگر از فاکتور های کمی یا کیفی و داروها نیز با 4 پیامد اصلی ما دارای ارتباط بارزی بودند که در نظر گرفتن این فاکتور ها می تواند به تعیین بهینه ترین رژیم درمانی در درمان COVID-19 در کودکان منجر شود. بحث و نتیجه گیری :اطلاعات در رابطه با اثر بخشی داروهای مختلف در کودکان محدود می‌باشد. موارد Significant ارتباط فاکتور های کمی و کیفی بالینی و داروها با 4 پیامد اصلی ما گزارش گردید تا ارتباط هر فاکتور با این 4 پیامد بررسی شود.