اثر بخشی و ایمنی ﻣﮑﻤﻞ ﺳﻠﻨﯿﻮم آلی در بهبود ﭘﺎراﻣﺘﺮهای اﺳﭙﺮم و ﻋﻤﻠﮑﺮد جنسی در ﻣﺮدان ﻧﺎﺑﺎرور
Abstract
اﻟﯿﮕﻮآﺳﺘﻨﻮﺗﺮاﺗﻮزواﺳﭙﺮمی از جمله شایع‌ترین علل ناباروری در مردان است که با تغییرات نامطلوب در شمارش، تحرک و مورفولوژی اسپرم‌ها همراه است. هدف این مطالعه، بررسی اثر درمانی مکمل سلنیوم ارگانیک بر پروفایل اسپرم (تعداد، تحرک و مورفولوژی) و عملکرد جنسی مردان مبتلا به اﻟﯿﮕﻮآﺳﺘﻨﻮﺗﺮاﺗﻮزواﺳﭙﺮمی بود.
روش‌ها/طراحی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده سه‌سوکور، ۸۰ مرد ۲۵ تا ۴۰ سالۀ مبتلا به اﻟﯿﮕﻮآﺳﺘﻨﻮﺗﺮاﺗﻮزواﺳﭙﺮمی به صورت تصادفی به دو گروه مداخله‌ای ۴۰ نفره تقسیم شدند. گروه اول یا گروه مداخله کپسول ترکیبی سلنیوم ارگانیک (۲۰۰ میکرو‌گرم) و مخمر (۲۵۰ میلی‌گرم) و در مقابل، گروه دوم یا شاهد تنها ۲۵۰ میلی‌گرم کپسول حاوی مخمر (پلاسبو) به مدت ۳ ماه (روزانه یک کپسول) دریافت کردند. آنالیز مایع منی و ارزیابی عملکرد جنسی (پرسش‌نامۀ BSFI) پیش از مداخله و پس از طی دورۀ درمانی صورت گرفت. آنالیز آماری به کمک نرم‌افزار IBM SPSS Statistics 23 صورت گرفت. بسته به نوع متغیرها، از تست‌های T مستقل، مجذور کای، Fisher’s Exact و ANCOVA استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران وارد شده به دو گروه سلنیوم و پلاسبو به ترتیب برابر با 25/5 ± 12/37 و 55/4 ± 12/39 بود. مشخصات دموگرافیک دو گروه مشابه بود و تنها از نظر شغل، تفاوت بین دو گروه معنی‌دار ارزیابی گردید (027/0=p). پس از تعدیل مقادیر پایه، از نظر تعداد کل اسپرم، افزایش معنی داری پس از مکمل¬یاری در مقایسه با گروه پلاسبو مشاهده شد (001/0>p؛ تعداد ۹.۲۴ ± ۳۰.۴۰ در برابر ۶.۶۱ ± ۲۵.۴۰ میلیون). از نظر تحرک اسپرم، بعد از انجام مداخله، گروه سلنیوم برتری قابل ملاحظه‌ای نسبت به گروه پلاسبو (۰.۶۹ ± ۲.۹۱ درصد در برابر ۰.۶۱ ± ۲.۵۱ درصد) داشت (018/0=p). از بابت مورفولوژی نرمال اسپرم‌ها بعد از انجام مداخله تفاوت معنی¬دار بین دوگروه وجود داشت (041/0=p). از نظر نمره میل جنسی، پس از انجام مداخله، افزایش قابل ملاحظه ای در گروه سلنیوم با امتیاز 07/1 ± 43/5 نسبت به گروه پلاسبو با امتیاز 15/1 ± 84/4 با کنترل مقادیر پایه مشاهده شد(046/0=p). امتیاز مربوط به نعوظ و انزال بعد از مداخله با تعدیل مقادیر پایه بین دو گروه سلنیوم و پلاسبو تفاوت قابل توجهی نداشت (05/0<p). نمرات مربوط به حیطه های ارزیابی مشکل (001/0>p)، رضایت کلی (001/0>p) و عملکرد جنسی کل (010/0=;p 71/32 در مقابل 17/28) پس از انجام مداخله به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه پلاسبو افزایش (بهبود) داشت.