ارزیابی اقدامات موتور آمبولانس برای بیماران اورژانس پیش بیمارستانی از سال 1396 تا 1400 در شهر تبریز
Abstract
در سیستم‌های فوریت های پزشکی (EMS)، زمان ورود یک عامل مهم در تعیین پیش‌آگهی افراد آسیب دیده است. در نتیجه ، در دهه‌های اخیر موتورآمبولانس بیش از گذشته در این سیستم‌ها مورد استفاده قرار می گیرند. مطالعه حاضر با هدف بررسی توصیفی-تحلیلی خدمات موتور آمبولانس برای کلانشهر تبریز بر اساس داده های موجود به دست آمده از مرکز اورژانس پیش بیمارستانی و مرکز دیسپچ انجام شد.
روش: در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد در شهرستان تبریز در طول سالهای 1400-1396، تمامی اطلاعات شامل درخواست اعزام کد (موتور آمبولانس) به محل و مستندات حادثه و بیماران که در برگه مأموریت پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی و مرکز دیسپچ در طی سال 1400-1396 ثبت گردیده استخراج و در چک لیست طراحی شده وارد می گردد. سپس داده های سال های مختلف با همدیگر از نظر زمان رسیدن موتور آمبولانس، تعداد خدمات ارزیابی و با خدمات آمبولانس و تریاژ مقایسه گردید.
یافته‌ها: در این مطالعه تعداد 9866 ماموریت مربوط به موتورلانس در طول زمان مطالعه انجام شده بود. میانگین سنی بیماران 17/19±18/52 سال بود. از نظر جنسی 6619 (1/67 %) از بیماران مرد و 3247 (9/32 %) از بیماران زن بودند. میانگین زمان واکنش 91/62±24/68 ثانیه بود. میانه زمان واکنش 52 ثانیه بود. میانگین زمان پاسخگویی 48/304±70/641 ثانیه بود. میانه زمان پاسخگویی 612 ثانیه بود. بیشترین تعداد ماموریت در طول زمان مورد مطالعه در سال 1399 انجام شده است. شایعترین شکایت اصلی بیماران استفاده کننده از خدمات موتورلانس شامل 4480 مورد با ضعف و بیحالی بود. کمترین زمان های مورد مطالعه در ماموریت ها از نظر زمان پاسخگویی مربوط به بیماران با ایست قلبی-تنفسی و بیشترین زمان پاسخگویی مربوط به بیماران با مسمومیت دارویی بود. تفاوت آماری معنی داری در زمان پاسخگویی در بین شکایات مختلف بیماران مورد مطالعه وجود داشت.