بررسی ارتباط نسبت نوتروفیل به لنفوسیت خون با مورتالیتی بیمارستانی و طولانی بیماران بستری با تومور قلبی در طی سالهای 83 - 99
Abstract
نسبت نوتروفیل به لنفوسیت نیز یک مارکر التهابی جدید کم هزینه و به راحتی قابل دستیابی است که با شدت و پروگنوز بسیاری از بیماریهای قلبی و عروقی مرتبط دانسته شده است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط NLR با میزان مرگ و میر بیمارستانی و طولانی مدت در بیماران است.
روش¬کار: این مطالعه از نوع گذشته نگر و تحلیلی بوده و تمامی بیماران مشکوک به تومور قلبی از ابتدای سال 1383 تا پایان اسفند سال 1398 که 183 نفر بودند، تحت بررسی قرار گرفتند. ارتباط بین میزان NLR با مورتالیتی بیمارستانی و طولانی مدت بر اساس اطلاعات موجود در پرونده بررسی و در چک لیست مخصوص مطالعه ثبت شد. همچنین مقدار کات پوینت برای میزان NLR براساس مرگ و میر طولانی مدت محاسبه و شاخصهای حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی برای آن محاسبه شد. همچنین میزان بقا نیز محاسبه شد.
نتایج: نتایج نشان داد میانگین NLR در بیمارانی که در بیمارستان و همچنین بیمارانی که بعد از یکسال فوت شده بودند به طور معناداری بیشتر از افراد زنده بود. همچنین مقدار کات پوینت NLR باتوجه به مرگ و میر طولانی مدت، 71/7 با مقدار حساسیت 70٪ و ویژگی 71٪ تعیین شد. سطح زیر منحنی (AUC) در این حالت 7/0 با فاصله اطمینان (84/0-55/0) و معنادار بود. نتایج آزمون log-rank نیز نشان داد میانگین بقا در دو گروه بیماران باNLR بیشتر از ۷۱/۷ و بیماران با NLR کمتر از ۷۱/۷ ، از لحاظ آماری معنادار گزارش شد .
بحث: مطالعه حاضر نشان داد NLR بالا در هنگام پذیرش، پیش بینی کننده مرگ و میر بیمارستانی و طولانی مدت در بیماران بود. همچنین بقا بیماران بین بیماران با NLR کمتر و بیشتر از مقدار کات پوینت دارای اختلاف بوده از لحاظ آماری معنادار گزارش شد.