ارتباط بین مراقبت دلسوزانه و سازگاری با بیماری در بیماران تحت درمان با همودیالیز در مراکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) و سینای تبریز در سال 1401

Abstract

زمینه و هدف: یکی از مفاهیم مهمی که در مراقبت از بیماران مزمن به ویژه بیماران تحت درمان با همودیالیز که با انواع مشکلات و درد و رنج سر و کار دارند، اهمیت دارد بحث مراقبت دلسوزانه است. این مطالعه با هدف بررسی مراقبت دلسوزانه از دید بیماران تحت درمان با همودیالیز و ارتباط آن با سازگاری با بیماری در بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام گرفته است. روش کار و مواد: این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بوده که بر روی 240 نفر از بیماران تحت درمان با همودیالیز در دو مرکز آموزشی درمانی (امام رضا(ع) و سینا) تبریز انجام شد. جمع آوری داده ها از اسفند ماه 1400 تا خرداد 1401 انجام گردید. انتخاب مشارکت کنندگان با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه مراقبت دلسوزانه ی مرکز شوارتز و پرسش نامه فرم کوتاه مقیاس سازگاری می باشد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS)) و با آزمون های آنووا و تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین نمره مراقبت دلسوزانه از دید بیماران تحت درمان با همودیالیز 47/17±20/101 (از نمره قابل کسب 120) بود. بر اساس نتایج مطالعه از میان راهبردهای مقابله ای، راهبردهای مسئله نگر بیشتر از راهبردهای هیجان نگر و گریز از سازگاری به کار گرفته شدند و بین راهبردهای مسئله نگر و هیجان نگر با مراقبت دلسوزانه رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت (05/0>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، ارائه مراقبت دلسوزانه در بیماران تحت درمان با همودیالیز می‌تواند به آنها در سازگاری با بیماری کمک کند. علاوه بر این، نتایج نشان داد که ارائه مراقبت دلسوزانه با بکارگیری راهبردهای مقابله ای کارآمد همراه است. از این رو، پیشنهاد می‌شود ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی در واحدهای همودیالیز، مراقبت‌های دلسوزانه با کیفیت بالا را ارائه دهند و به بیماران و خانواده‌شان کمک کنند تا با بیماری مزمن خود کنار بیایند. واژگان کلیدی: بیماری مزمن کلیه، همودیالیز، مراقبت دلسوزانه، راهبردهای سازگاری، سازگاری