نگرش، عملکرد و اعتماد به نفس پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی نسبت به حضور خانواده حین احیا در استان آذربایجان شرقی سال 1400

Abstract

چکیده مقدمه : اکثر پرسنل بیمارستان به دلایل مختلف با حضور خانواده بیمار حین احیا مخالفند در حالیکه حضور خانواده حین احیا در صحنه های اورژانس پیش بیمارستانی اجتناب ناپذیر است. پژوهش حاضر به منظور بررسی نگرش، عملکرد و اعتماد به نفس پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی نسبت به حضور خانواده حین احیا و تعیین ارتباط بین آنها انجام شد. روش کار : این پژوهش در استان آذربایجان شرقی انجام شد و 252 نفر از پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی به شکل تصادفی ساده در این مطالعه شرکت کردند. از پرسشنامه نگرش، پرسشنامه عملکرد و پرسشنامه اعتماد به نفس پرسنل نسبت به حضور خانواده حین احیا استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار spss26 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها : از مجموع 252 نفر شرکت کنندگان 237 نفر (0/94 درصد) تجربه احیا در حضور خانواده داشتند و بنا به گزارش 3/74% از پاسخ دهندگان، اکثرا تعداد اعضای خانواده حاضر در صحنه احیا 4-3 بود. میانگین نمرات پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی نسبت به حضور خانواده حین احیا، نمره نگرش40/19±69/43، نمره عملکرد1/16±00/52 و نمره اعتماد به نفس89/15±94/65 می باشد. بین نگرش و عملکرد و اعتماد به نفس مشارکت کنندگان نسبت به حضور خانواده حین احیا همبستگی مثبت وجود داشت. نتیجه گیری : نگرش و اعتماد به نفس پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی در رابطه با حضور خانواده حین احیا می تواند بر عملکردشان تأثیر بگذارد. بنابرین آگاهی از عوامل موثر بر نگرش و اعتماد به نفس پرسنل اهمیت فراوان دارد. این مطالعه نشان داد پرسنل با اعتماد به نفس بالا، نگرش مثبت تر و عملکرد بهتری نسبت به حضور خانواده حین احیا دارند. همچنین پرسنلی که سابقه کاری بالا، بیمه مسئولیت دارند و پرسنلی که دوره آموزش احیای قلبی ریوی پیشرفته را گذرانده اند، اعتماد به نفس بالا دارند که این اعتماد به نفس بالا موجب نگرش مثبت و عملکرد بهتر در حضور خانواده حین احیا می شود.: