بررسی اقدامات و مشاوره های ارتوپدیک بیماران مولتی ترومایی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان امام رضا تبریز

Abstract

اگرچه نقش آسیب های اندام با توجه به عوارض و مرگ و میر اغلب دست کم گرفته می شود، درمان آن ها نقش عمده ای در مدیریت بیماران مولتی تروما ایفا می کند. با این حال، تاکنون داده های اپیدمیولوژیک کمی در مورد آسیب های اندام در بیماران ترومایی متعدد وجود دارد. بنابراین، هدف اصلی این مطالعه بررسی علل و یا عوامل دخیل در پیگیری بیماران با ترومای ارتوپدی می‌باشد.

روش اجرا: در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی تحلیلی است، تمام بیماران مولتی ترومایی که در طی یک سال به اورژانس مراجعه نموده اند و شکایت آنها مولتی تروما بود وارد مطالعه شدند. سپس تمامی بیماران وارد شده در مطالعه از نظر شیوع آسیبهای ارتوپدیک بررسی و یادداشت شده و بیمارانی که تحت مشاوره ارتوپدی در اورژانس قرار گرفته اند نیز بررسی و یادداشت می شود و اقدامات مرتبط با ارتوپدی که برای بیماران توسط ارتوپد در اورژانس صورت می گیرد نیز یادداشت شد.

نتایج: در این مطالعه 1438 بیمار وارد مطالعه شدند، بر این اساس میانگین سنی بیماران برابر با 45/22 ± 52/41 سال بود، میانه سنی بیماران 40 سال بود با میانچارکی 24 تا 57 سال بود. در بررسی توزیع جنسی بیماران، 1034 بیمار ( 52%) مرد و 404 بیمار (48%) را زن تشکیل می داد. 7/80% بیماران به مرکز ارتوپدی ارجاع شدند و 2/14% از بیماران بدون ارجاع به مرکز ارتوپدی مرخص شدند. 3/1% از بیمارن از بیمارستان فرار نموده اند و 2/3 % بیماران با رضایت شخصی بیمارستان را ترک نموده اند. اغلب شکستگی ها و آتل بندی ها در اندام فوقانی را شامل می شود. آتلهای بلند پا و بلند دست و آتل کوتاه دست بیشترین میزان آتلها را شامل می شود و گچ گیری در حداقل میزان می باشد زیرا که به دلیل عدم امکان کنترل فشار کمپارتمانی و همچنین انجام معاینات مکرر در زمانها و مکانهای مختلف گچ گیری به تاخیر انداخته می شود