بررسی تأثیر مهار همزمان CD73 و IGF-1 در سلولهای سرطانی
Abstract
روش های نوین ایمونوتراپی با هدف قرار دادن فاکتورهای موجود در ریزمحیط تومور امیدهای بسیاری را برای درمان سرطان زنده نگه داشته است. افزایش بیان آدنوزین در ریزمحیط تومور بواسطه بیان افزایش یافته فاکتورهای تسهیل کننده تولید آدنوزین نظیر CD73 ایجاد می شود. از طرفی بیان IGF-1 نیز در ریزمحیط تومور به وفور مشاهده شده است. بنابراین مسدود کردن عملکرد CD73 و IGF-1 با استفاده از مولکولهای siRNA میتواند منجر به مهار رشد سلول های توموری شود. در این مطالعه ما برای اولین بار با استفاده از درمان ترکیبی متشکل از نانوذرات بارگیری شده با siRNAهای ضد CD73 وضد IGF-1 به دنبال مهار رشد و تکثیر و جلوگیری از آنژیوژنز درسلول های توموری خواهیم بود.
مواد و روشها:
این مطالعه بر روی دو رده سلولی سرطانی موشی شامل 4T1 (سرطان سینه موشی) و CT26 (سرطان کولون موشی) انجام گردید. در این مطالعه تاثیر نانوذرات بر پایه کیتوزان بارگیریشده با مولکول های siRNA ضد CD73 و IGF-1 ارزیابی گردید. تاثیر درمان بر روی بقای سلول ها با استفاده از روش MTT و تاثیر درمان بر روی بیان ژن های هدف با بواسطه روش Real-time PCR ارزیابی گردید.
یافتهها:
نتایج این تحقیق نشان داد که نانوذرات کیتوزان میتوانستند با کارایی بالا مولکول های siRNA را به سلولهای سرطانی انتقال داده و موجب سرکوب بیان فاکتورهای CD73 و IGF-1 در هر دو رده سلولی شوند. همچنین درمان ترکیبی موجب کاهش بقای سلول های سرطانی گردید. علاوه بر این، مواجهه سلول های با نانوذرات بارگیری شده با siRNA موجب تاثیرگذاری بر روی بیان ژنهای درگیر در آپوپتوز، آنژیوژنز، متاستاز و تکثیر سلولها گردید.