مقایسه استحکام خمشی آکریل بیس پروتز کامل ساخته شده با دو روش گرماسخت و چاپگر سه بعدی با و بدون ترموسایکلینگ

Abstract

یکی از نکات مهم و مبهم اکریل های جدید، میزان استحکام خمشی آنها است. هدف از این مطالعه ، بررسی استحکام خمشی رزین PMMA بیس دنچر ساخته شده با 3D Printer و مقایسه آن با رزین گرماسخت معمولی بود. مواد و روش ها در این مطالعه ی تجربی- آزمایشگاهی، در مجموع ۶۰ نمونه ی مکعب مستطیل شکل از هر دو نوع آکریل، با ضخامت ۴ میلیمتر و با ابعاد ۱۰*۸۰ میلیمتر تهیه شد. پس از انجام ترموسیکلینگ برای نصف نمونه های هر گروه، استحکام خمشی نمونه ها، توسط آزمون خمش سه نقطه ای مشخص شد. داده های به دست آمده، به نرم افزار SPSS نسخه ی ۲۲ منتقل و توسط آنالیزهای آماری two way ANOVA و آزمون تی مستقل با سطح معنی داری ۰.۰۵ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها میانگین استحکام خمشی نمونه های(Detax) 3D Printer ، 66.26±7.6 و نمونه های ساخته شده با رزین گرماسخت ( ملیودنت) 87.32±8.8 مگاپاسکال بود. نتیجه گیری میانگین استحکام خمشی در رزین ساخته شده به روش گرما سخت بیشتر از میانگین آن در رزین ساخته شده به روش چاپگر سه بعدی بود و بین میانگین متغیر استحکام خمشی بر حسب وجود یا عدم وجود استرس حرارتی تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت.