بررسی اثرات سیتوتوکسیک نانوذرات نقره سبز در رده سلولی سرطان پروستات (PC-3)

Abstract

از میان نانوذرات فلزی، نانوذرات نقره با توجه به ویژگی‌های متمایزشان، مانند الکتریسیته خوب هدایت، پایداری شیمیایی، فعالیت کاتالیزوری و ضد باکتریایی به‌طور گسترده مورد بررسی قرارگرفته‌اند. فرآیند سنتز سبز این نانوذرات کارآمدتر، ساده تر و مقرون به صرفه تر است. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات سیتوتوکسیک نانوذرات نقره سبز در رده سلولی سرطان پروستات (PC-3) بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه علوم پایه (Experimental) بود. در این پژوهش، رده سلولی PC-3 از موسسه انستیتو پاستور خریداری شد. پس از کشت و تکثیر سلولی این سلول‌ها در حضور غلظت‌های مختلف با نانوذره نقره سبز تیمار شدند و با بررسی تست MTT، غلظت مناسب و نیز زمان مناسب به دست آمد. سپس در سلول‌های موردنظر بعد از تیمار با غلظت و زمان مناسب به‌دست‌آمده از تست MTT میزان بقا و کشندگی سلول با Trypan blue exclusion assay بررسی شد. یافته‌ها: در این مطالعه، IC50 نانو ذرات نقره سبز در رده سلولی PC3، (4/8±77/62) میکروگرم بر میلی‌لیتر و R2=0.92 بود. میزان زنده ماندن سلولی سلول‌های PC3 تیمار شده در غلظت‌های 40، 60 و 80 میکروگرم در میلی‌لیتر نانوذرات نقره سبز، نسبت به گروه شاهد به‌طور معنادار کاهش داشت (P<0.001). تولید گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) ناشی از نانوذرات نقره (Ag) نسبت به گروه شاهد به‌طور معنادار افزایش داشت (P<0.001).