بررسی اثرات تجویز داروی فینگولیمود بر روی پروفایل بیان ژنی گیرنده های نیکوتینی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عود کننده- بهبود یابنده
Abstract
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری دمیلینه کننده همراه با ازدست رفتن ساختار یا عملکرد یاخته های سیستم عصبی مرکزی و علت اصلی ناتوانی عصبی غیرتروماتیک در بزرگسالان جوان است. مدیریت موثر این بیماری نیازمند یک رویکرد چندوجهی برای کنترل حملات حاد، مدیریت و اصلاح علائم آزاردهنده یا ناتوان کننده مرتبط با این بیماری است. پیشرفت های چشمگیر در درمان انواع ام اس و به ویژه بیماری های عود کننده، چشم انداز بلندمدت بسیاری از بیماران را به طور مطلوب تغییر داده است. فینگولیمود یک داروی ایمونوتراپی است که بیشتر در درمان بیماری ام‌اس به‌کار می‌رود. گیرنده نیکوتین استیل کولین در محل اتصال عصبی عضلانی، یک کانال یونی دردار انتقال دهنده عصبی است که در طول تکامل به خوبی تنظیم شده است تا سیگنال شیمیایی را با حداکثر کارایی و سرعت به سیگنال الکتریکی تبدیل کند. این گیرنده ها در تعدیل پاسخ های ایمنی و التهابی نقش دارند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات تجویز داروی فینگولیمود بر روی پروفایل بیان ژنی گیرنده های نیکوتینی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عود کننده- بهبود یابنده می باشد.
روش کار: برای استخراج PBMC ها از فایکول استفاده شد. پس از جدا سازی PBMC ها در ادامه با استفاده از ترایزول RNA سلولی استخراج شده و از کیت سنتز cDNA ، cDNA سنتز گردید. سپس، با استفاده از quantitative Real‐Time PCR تغییرات پروفایل بیان ژن های مختلف گیرنده های مختلف نیکوتینی شامل سابیونیت های بتا دو، آلفا پنج، آلفا هفت، آلفا نه و آلفا ده مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که در مقایسه ی نمونه های مربوط به افراد مبتلا به بیماری ام اس دریافت کننده ی داروی فینگولیمود و افراد بدون دریافت دارو، تغییرات قابل ملاحظه mRNA سابیونیت بتا دو و آلفا نه بین افراد دریافت کننده و بدون دریافت دیده نشد. با این حال، بیان mRNA سابیونیت آلفا ده در بیماران مبتلا به ام اس دریافت کننده ی داروی فینگولیمود در مقایسه با افراد بیماری که دارو دریافت نکردند به طور معناداری کاهش بیان داشته است.