ارزیابی تاثیر پیش درمانی آزیترومایسین بر سرطان پوست القا شده با7، 12- دی متیل بنز(آ) آنتراسن و روغن کروتون در موش سوری
Abstract
سرطان یکی از مشکلات مهم امروز دنیا است و جهت تعیین مکانیزم دقیق آن و عوامل پیشگیری و درمان کننده مطالعات زیادی انجام گرفته است. هدف: در مطالعه حاضر بررسی تاثیر پیشگیرانه موضعی محلول آزیترومایسین بر روی سرطان پوست ایجاد شده بواسطه دی متیل بنز (آ) آنتراسن و روغن کروتون در موش سوری انجام گرفت.
مواد و روش ها: هشتاد سر موش سوری ماده به 4 گروه 20 تایی تقسیم شدند. پشت موش‌ها تراشیده شد. پس از 24 ساعت، گروه 1 به عنوان شاهد، گروه 2، 3 و 4 به ترتیب محلول‌های 2% ، 4% و 8% آزیترومایسین، روزانه یک مرتبه به مدت 15روز به صورت موضعی دریافت کردند. 9 ساعت پس از آخرین دوز تماسی محلول‌های آزیترومایسین، تمامی گروه‌ها تک دوز ماده آغازگر دی متیل بنز (آ) آنتراسن (۶۰میکروگرم در ۱۰۰ میکرولیتر استون) و پس از 7 روز، روغن کروتون (1میلی‌گرم در 200 میکرولیتر استون) هفته‌ای دو بار به مدت 28هفته دریافت کردند. نتایج: در گروه‌های دریافت کننده آزیترومایسین علاوه بر اینکه تعداد تومورهای کمتری مشاهده گردید در زمان ایجاد تومور نیز تاخیر معنی داری که با محاسبه P <0.01 ثبت گردید.بحث و نتیجه گیری:
نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که آزیترومایسین می تواند تومورهای پوستی را در مقایسه با گروه کنترل از نظر زمانی به تاخیر انداخته و از نظر تعداد نیز کاهش دهد. به طور کلی نقش پیشگیرانه و مهاری آزیترومایسین در القای سرطان پوست موش ممکن است به دلیل قابلیت‌های بالقوه آن در مهار آسیب‌های استرس اکسیداتیو و آسیب DNA باشد. به طور کلی مطالعه ما نشان می‌دهد که آزیترومایسین در دوز بالاتر، مسئول مهار سرطان‌زایی در پوست موش می‌باشد. با این حال مکانیسم دقیق مهار تومور توسط آزیترومایسین کاملاً آشکار نبوده و نیاز به آزمایشات بیشتری دارد.