بررسی القای آپوپتوز در سلول های سرطانی بواسطه مهار CD73 و داروی BV6

Abstract

یافتن راههای درمانی نوین سرطان از مهمترین اهداف محققان حوزه سرطان در سرتاسر جهان محسوب می شود. سلول های سرطانی ویژگی های متنوعی از جمله توانایی سرکوب پاسخ های ایمنی ضدتومور و مقاومت به آپوپتوز دارند. بنابراین، مونوتراپی توانایی مهار این ویژگی های متنوع سلول های سرطانی را ندارد و در استراتژی های درمانی بایستی ویژگی های مختلف سلول های سرطانی را هدف قرار داد. مولکول CD73 بر روی سلول های سرطانی افزایش یافته و موجب تکثیر،آنژیوژنز، متاستاز و سرکوب سلول های ایمنی می گردد. از طرفی، داروی BV6می تواند با سرکوب مهارکننده های آپوپتوز در سلول های سرطانی موجب القای آپوپتوز در این سلول ها گردند. بنابراین، درمان سلول های سرطانی با استفاده از مهار بیان CD73 و داروی BV6 می تواند روشی موثر در درمان سرطان محسوب شود. مواد و روش¬ها: این مطالعه بر روی رده های سلولی سرطان شامل CT26 و 4T1 انجام پذیرفت. به منظور انتقال مولکول های siRNA ضد CD73 و داروی BV6 به سلول های سرطانی از نانوذرات زیست تجزیه پذیر بر پایه کیتوزان استفاده شد. تاثیر درمان بر روی بقای سلول های هدف با استفاده از روش های MTT و Annexin V/PI استفاده شد. همچنین تاثیر درمان بر روی بیان ژن های هدف با استفاده از روش Real-time PCRمطالعه گردید. یافته ها : نتایج آزمایشات نشان داد که تحویل مولکول های siRNA ضد CD73 بهمراه داروی BV6 به سلول های سرطانی موجب القای مرگ سلولی در سلول های سرطانی گردید. همچنین، درمان ترکیبی موجب مهار مهاجرت سلولی گردید. علاوه بر این، درمان ترکیبی باعث کاهش بیان ژن های درگیر در بقای سلول و افزایش بیان ژن های پیش برنده آپوپتوز گردید.