ارتباط مقاومت شریان های رحمی با سطح سرمی BHCG در EP آدنکسال

Abstract

EP جزو شرایطی می باشد که باید به سرعت تشخیص داده شده و جهت درمان آن اقدام گردد و همچنین با توجه به این که روش هایی که تا به امروز وجود دارند در جهت تشخیص این شرایط دارای نتایج مثبت و منفی کاذب می باشند، هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط مقاومت شریان های رحمی با سطح سرمی BhCG در EP آدنکسال می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه ۱۰۰ بیمار زن با شکایت اصلی درد قسمت تحتانی شکم و با خونریزی واژینال با بتا-hCG مثبت سرم که طی ۲۴ ساعت تحت سونوگرافی واژینال با دستگاه سونوگرافی (Samsung Madison WS80) قرار گرفته و وجود EP قبول شده وارد مطالعه شدند. تعداد ۱۰۰ بیمار نیز به عنوان گروه کنترل شامل بارداری طبیعی وارد مطالعه گردید که در نهایت تعداد ۲۰۰ مورد مطالعه شدند. همچنین بر اساس سمت درگیر بیماران گروه مورد، یک سمت به عنوان سمت مبتلا به EP (گروه مورد) و سمت مقابل بدون EP (گروه کنترل) در نظر گرفته شد. سن حاملگی در بیماران با استفاده از LMP محاسبه شد. در تمامی بیماران سطح سرمی بتا-hCG با روش الایزا به صورت کمی اندازه گیری شد. سپس سونوگرافی داپلر عروقی جهت بررسی میزان مقاومت شریان های رحمی انجام شد. سرانجام بیماران با EP ادنکسال از نظر نیاز به مداخله جراحی و عوارض ثبت شد و مقاومت شریان رحمی در موارد فوق مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: بیماران با میانگین سن ۲۹/۳۲ سال و سابقه EP قبلی در ۱۰ درصد موارد مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سطح سرمی BHCG در ابتدای مراجعه در بیماران مورد مطالعه mIU/mL ۲۵/۲۰۶۳ بود. بین مقادیر RI، PI و S/D Ratio با تغییرات سطح سرمی BHCG همبستگی معنی دار و منفی برقرار است به طوری که با افزایش سطح سرمی BHCG، مقادیر RI (۳۳۶/۰-rp=؛ ۰۰۱/۰p=)، PI (۲۲۹/۰-rp=؛ ۰۲۲/۰p=) و S/D Ratio (۳۶۲/۰-rp=؛ ۰۰۱/۰p=) (مقاومت شریان رحمی) کاهش پیدا می کند. در مقایسه شاخص های داپلر دو سمت مشاهده شد که به طور معنی داری میانگین مقادیر RI (۱۰/۰ ± ۸۴/۰ در مقابل ۱۰/۰ ± ۸۵/۰؛ ۰۰۶/۰p=)، PI (۷۵/۰ ± ۹۸/‍ در مقابل ۱۵/۱ ± ۵۵/۲؛ ۰۱۷/۰p=) و S/D Ratio (۲۳/۳ ± ۸۱/۸ در مقابل ۳۴/۶ ± ۷۲/۱۰؛ ۰۴۲/۰p=) در سمت درگیر EP پایین تر از سمت سالم بیماران می باشد. تمامی بیماران درمان موفق داشته اند و موردی از مورتالیته مشاهده نشد.