مقایسه یافته های سونوگرافی و داپلر سونوگرافی AVM رحمی و RPOC در خونریزی های دیررس پس از حاملگی

Abstract

خونریزی های دیر رس پس از حاملگی، به طور شایعی به دنبال سقط جنین، زایمان واژینال، سزارین و کورتاژ اتفاق می افتند. با توجه به اهمیت این موضوع و تفاوت نحوه درمان در بیماران، در این بررسی یافته های عروقی سونوگرافی gray scale و داپلر سونوگرافی، شامل وجود و حجم توده میومتریال، enhancement عروقی توده، PSV و RI توده اندومیومتریال مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت تا مشخص گردد کدامیک از یافته های فوق در تشخیص AVM از حساسیت و اختصاصیت بیشتری برخوردار است. روش انجام کار: 65 بیمار در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. در این در ابتدا سطح سرمی همزمان beta-hCG بیماران از پرونده استخراج و ثبت شد. در مورد تمام بیماران سونوگرافی ترانس واژینال و داپلر انجام گرفته و موارد زیر ثبت گردید: حجم و موقعیت توده میومتریال یا آندومتریال، وجود یا عدم enhancement عروقی بارز در پاور داپلر، PSV توده در پالس داپلر، RI توده در پالس داپلر. سپس بیماران در دو گروه: ۱- با beta-hCG بالاتر از MIU/ml 200، با فرض وجود RPOC و ۲- با beta-hCG زیر MIU/ml 200، با فرض وجود AVM قرار گرفته و از نظر متغیرهای فوق الذکر مورد ارزیابی قرار گرفتند. به این ترتیب مشخص شد که هر یک از متغیرها، از چه میزان حساسیت و اختصاصیت جهت افتراق AVM از RPOC برخوردار هستند. نتایج: در این مطالعه مجموعا 65 بیمار مورد بررسی قرار گرفت که 28 بیمار تشخیص احتمالی AVM و 37 بیمار RPOC با تشخیص احتمالی داشتند. میانگین توده اندومیومتریال در گروه AVM برابر با cc 14/12±47/14 بود. در یک مورد توده فقط میومتریال با حجم cc5 وجود داشت. میانگین توده اندومتریال در گروه RPOC برابر با cc 59/15±35/18 و توده اندومیومتریال cc 84/5±14/9 بود. ، میانگین شاخص مقاومتی در گروه AVM برابر 0/41±0/1 و گروه بقایای حاملگی مساوی11/0±46/0بدست آمد. میانگین PSV در گروه AVM برابر cm/sec 11/15±35/42 و در گروه بقایای حاملگی مساوی cm/sec 12/12±28/39 بود. در این مطالعه سیگنال عروقی متوسط در هر دو گروه AVM و RPOC بیشترین میزان را داشت، اما به طور واضح سیگنال عروقی زیاد در گروه AVM بالاتر بود و از نظر آماری اختلاف واضح بین آن ها وجود داشت.